Abstract

W ciągu ostatnich kilku lat podejmowane są próby wykorzystywania złóż trzcinowych do utylizacji osadów ściekowych. Osady utylizowane w złożach trzcinowych charakteryzują się składem chemicznym zbliżonym do substancji humusowej, a więc nadaje się do rolniczego wykorzystania. Pojawia się jednak problem obecności metali ciężkich. Metale ciężkie akumulowane w osadach ściekowych mogą być niebezpieczne dla środowiska przyrodniczego. Materiał badawczy pobrano z 4 obiektów duńskich: Rudkobing, Vallo, Naskov i Helsinge eksploatowanych w okresie 7-15 lat.Celem pracy było określenie wpływu długookresowej utylizacji osadów ściekowych w złożach trzcinowych na ich odwodnienie, stabilizację oraz mobilność metali ciężkich. Dodatkowo przeprowadzono weryfikację możliwości zastosowania metody ołowiowej do datowania wieku osadów.Przeprowadzono badania zmian stężeń suchej masy, substancji organicznej, azotu Kiejdahla, fosforu ogólnego oraz całkowitych stężeń i specjacji 8 metali: Cd, Cu, Cr, Zn, Ni, Pb, Al, Fe wzdłuż profilu podłużnego warstwy osadów ściekowych z wybranych basenów. Dodatkowo określono aktywność izotopu ołowiu-210.Dzięki uzyskanym rezultatom wykazano, że stężenia suchej masy podobnie jak stężenie fosforu rośnie wraz z głębokością. Natomiast stężenie substancji organicznej oraz azotu maleje wraz z głębokością. Stwierdzono również, że metale związane były przede wszystkim z najbardziej stabilną frakcją rezydualną oraz uzyskano dużą zgodność między rzeczywistym wiekiem osadów a wiekiem obliczonym za pomocą metody ołowiowej.

Author (1)