Abstract

Istnienie miast bez zieleni jest prawie niemożliwe, dlatego rola zieleni w kształtowaniu tożsamości przestrzennej miast była ważnym czynnikiem przy podejmowaniu prób tworzenia zieleni tam urządzonej. Sztuka kształtowania terenów zieleni w Gdyni obecna była od początku istnienia miasta, a nawet wcześniej. W pracy uporządkowano aparat pojęciowy związany z zagadnieniami architektury krajobrazu towarzyszącymi pojęciom tożsamości przestrzennej. Zebrano i usystematyzowano podstawowe definicje w oparciu o przegląd literatury naukowej i doświadczenia własne autorki. W kolejnych etapach pracy omówiono ewolucję koncepcji zieleni miejskiej oraz tendencje jej projektowania. Wykazano, że wraz ze wzrostem świadomości przemian cywilizacyjnych złożoność zagadnień przyrodniczych staje się domeną interdyscyplinarnych dyskursów nad rolą zieleni w kształtowaniu przyszłości życia w terenach zurbanizowanych. Od końca XIX wieku wyraźny jest wzrost świadomego udziału zieleni w kształtowaniu tożsamości przestrzennej miast. Wskazano, że zieleń komponowana w Gdyni towarzyszyła jej rozwojowi już w okresie przedmiejskim i była nieodłącznym elementem rozwoju miasta w okresie dwudziestolecia międzywojennego, następnie wojny i okresu powojennego aż do dziś. Na podstawie przeglądu literatury wskazano, że pamięć o przeszłości Gdyni stanowi istotny element w kształtowaniu jej tożsamości przestrzennej oraz że występuje silny związek terenów zieleni z kreowaniem tożsamości przestrzennej miasta. W różnych okresach rozwojowy miasta relacja ta przyjmuje odmienny charakter, bazując na innych komponentach przyrodniczych oraz ideowych....

Author (1)