Abstract

Artykuł analizuje funkcjonowanie sektorów bankowych w wybranych krajach b. Jugosławii, tj. Bośni i Hercegowinie, Serbii, Kosowie i Czarnogórze. Pod względem gospodarczym, do momentu wybuchu światowego kryzysu gospodarczego, kraje te charakteryzowały się wzrostem gospodarczym, napływem bezpośrednich inwestycji zagranicznych, a także zacieśnianiem relacji handlowych z Unią Europejską. Na tych podstawach gospodarczych, omawiane kraje budują i rozwijają nowoczesne sektory bankowe. Wykorzystują z sukcesem takie działania, jak oddzielenie działalności komercyjnej od zadań banku centralnego, liberalizacja stóp procentowych, restrukturyzacja i prywatyzacja banków państwowych, a także otwarcie się sektora na zagraniczny kapitał. Banki zagraniczne, dysponując większościowym udziałem w rynku, stanowią konkurencyjny benchmark dla lokalnych instytucji. Niestety cały region, w tym omawiane cztery kraje, nie uchroniły się przed światowym kryzysem gospodarczym, który wprawdzie nie dotarł do lokalnych gospodarek kanałem bezpośrednim, tj. inwestycjami banków w toksyczne aktywa, ale poprzez kanał pośredni. Widać to w spadku wzrostu PKB w 2008 r., spadku wartości wymiany handlowej, jak i w samym sektorze bankowym: spadku wskaźników pośrednictwa finansowego, spadku dynamiki akcji kredytowej i, w konsekwencji, w obniżeniu się wyników finansowych. Na szczęście, potencjał ekonomiczny tych gospodarek pozwoli tamtejszym instytucjom finansowym na poprawę swoich wyników, jak również na rozwój oferowanych usług i produktów oraz pogłębienie konwergencji z systemem bankowym w Unii Europejskiej, co jest istotne z punku widzenia ich aspiracji integracyjnych.

Author (1)