Keywords

Details

Category:

Magazine publication

Type:

Magazine publication

Published in:

PARKI NARODOWE I REZERWATY PRZYRODY no. 41, edition 1, pages 15 - 30,
ISSN: 0208-7545

Publication year:

2022

Bibliographic description:

Lewoń R., Pirożnikow E., Dyderski M.K. 2022. Specyfika muraw kserotermicznych Suwaslkiego Parku Krajobrazowego. Parki nar. Rez. Przyr. 41(1): 15 – 30

Bibliography: test

1. J������ M. 2018 b. Szata roślinna Dużych Skałek w otulinie Ojcowskiego Parku Narodowego (Wyżyna Krakowska). Prądnik. Prace Muz. Szafera 28: 19 -32.
2. J������ M. 2018 c. Szata roślinna Góry Moroń w otulinie Ojcowskiego Parku Narodowego (Wyżyna Krakowska). Prądnik. Prace Muz. Szafera 28: 49 -62.
3. J������ M., B���� J. 2018. Szata roślinna Małesowej Skały w otulinie Ojcowskiego Parku Narodowego (Wyżyna Krakowska). Prądnik. Prace Muz. Szafera 28: 33 -48.
4. K������ A. 1990. Dynamika fitocenoz sztucznych sośnin na gruntach porolnych w Suwalskim Parku Krajobrazowym. Prace Inst. Bad. Leśn. 711: 3 -34.
5. K������ R., M������ A. 2006. Występowanie roślinności kserotermicznej na Wyżynie Małopolskiej. Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich 3(1): 117 -129.
6. K�������� S. 2010. Murawa kserotermiczna z zawilcem wielkokwiatowym Anemone sylvestris L. na Pogórzu Przemyskim. Chrońmy Przyr. ojcz. 66(3): 190 -200.
7. K����� I., D������� E., M��������� E. 2012. Zbiorowiska muraw kserotermicznych i piaskowych na krawędzi doliny Odry w Owczarach. Folia Pomeranae Universitatis Technologiae Stetinensis. Agricultura, Alimentaria, Piscaria et Zootechnica 21: 61 -87.
8. L���� R. 2019. Sukcesja roślinności na ozach w Suwalskim Parku Krajobrazowym. Praca inżynierska realizowana pod opieką merytoryczną dr E�� P��������� na Zamiejscowym Wydziale Leśnym Politechniki Białostockiej w Hajnówce, Hajnówka.
9. L���� R. 2020. Wkraczanie roślin drzewiastych na murawy kserotermiczne Suwalskiego Parku Krajobrazowego. Praca magisterska realizowana pod opieką merytoryczną dr. M������ K. D���������� na Wydziale Leśnym i Technologii Drewna Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, Poznań.
10. M������ D., L������ R. 2012. Ryjkowcowate (Coleoptera: Curculionoidea) Suwalskiego Parku Krajobrazowego. Chrońmy Przyr. ojcz. 68(5): 358 -364.
11. M������������ W. 2001. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. PWN, Warszawa.
12. M������������ W. 1981. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. PWN, Warszawa.
13. M�������-K����� A., K����� J., P�������� B., Z������� K. 1972. Przegląd ważniejszych zespołów roślinnych Polski. [W:] Szata roślinna Polski. 1., W. S�����, K. Z������� (red.). PWN, Warszawa.
14. M���������� A., T������ K. 2004. Flora roślin naczyniowych Doliny Mnikowskiej (Wyżyna Krakowska). Fragm. Flor. Geobot. Ser. Polonica 11(1): 47 -79.
15. M������� S. 1979. Charakterystyka ekologiczna kserotermicznej i górskiej flory naczyniowej Ojcowskiego Parku Narodowego. Studia Naturae Ser. A. 19: 1 -95.
16. P��� W. 2010. Szlaki holeceńskich migracji roślin kserotermicznych na ziemie Polski -przegląd ustaleń i hipotez oraz perspektywy badań. [W:] Ciepłolubne murawy w Polsce -stan zachowania i perspektywy ochrony, H. R�������, B. W����� (red.). Wydawnictwo UKW w Bydgoszczy, Bydgoszcz, 55 -65.
17. P�������-Z������ J., J����� S., K�� T., L���� R., O�������� M., R������� J., Z������� P. 2019. Drzewa-pomniki przyrody na terenie Suwalskiego Parku Krajobrazowego. Warsztaty z Geografii Turyzmu 9: 85 -97.
18. P��� zadań ochronnych dla obszaru Natura 2000 Dolina Górnej Rospudy PLH 200022 w województwie podlaskim. Białystok 2012 (zmiany z 2017 r. wprowadzone przez RDOŚ w Białymstoku). open in new tab
19. P��� zadań ochronnych Natura 2000 Ostoja Suwalska PLH200003 w województwie podlaskim. Praca zbiorowa pod redakcją dr M��������� F���������-J����������, 2011 r. (2014 r. - -zmiany wprowadzone przez RDOŚ w Białymstoku; 2015 r. -zmiany wprowadzone przez
20. Towarzystwo Ochrony Siedlisk ProHabitat na zlecenie Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Białymstoku).
21. P������ A. 2012. Materiały do flory roślin naczyniowych Pojezierza Zachodniosuwalskiego. Fragm. Flor. Geobot. Ser. Polonica 19(1): 3 -11.
22. P�������� J., K����� A., N������� M., W��������� P., K��������� A., N���� A., P����� W. 2014. Long-term cryopreservation of rare and endangered Polish, Ponto-Panonian plants. Opole Scientific Society Nature Journal 47: 1 -8.
23. R������� H. 2003. Zanim zginą maki i kąkole. Wydawnictwo Klubu Przyrodników. Świebodzin.
24. R������� H., W����� B. 2011. State of preservation of xerothermic grasslands in Kuyavian- -Pomeranian region. Ann. UMCS, Biol. 66: 63 -83.
25. R������� H., W�������� M., B���� A., K����� M. 2011. Multimedialna encyklopedia zbiorowisk roślinnych Polski. NFOiSGW UKW IETI, Bydgoszcz.
26. R������� G. 1989. Suwalski Park Krajobrazowy: przewodnik przyrodniczo-krajoznawczy, Wydawnictwo PTTK "Kraj", Warszawa.
27. R�������� L. 2004. Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. PWN, Warszawa. S���� A.J.E. 2004. The moss flora of Britainand Ireland. Cambridge University Press.
28. S��������� A.W., K�� J. 1996. Przyroda województwa suwalskiego, Wydawnictwo Włodzimierz Łapiński, Bryzgiel 41.
29. S��������� A.W., K������ A. 1984. Zbiorowiska murawowe Suwalskiego Parku Krajobrazo- wego. Fragm. Flor. Geobot. Ser. Polonica 30(1): 287 -294.
30. S���� J., B������������ J., B������� M., R������� A., B����� K., B���� J., B���������- -W����� T., C����������� Ł., D���������� R., G���������� I., J�������� M. 2018.
31. Physico-geographical mesoregions of Poland: Verification and adjustment of boundaries on the basis of contemporary spatial data. Geographia Polonica 91(2): 143 -170.
32. S��������� E., D����� Z., K���� Z. 2011. Metodyka oceny zagrożenia i kategoryzacja zagrożonych archeofitów na przykładzie Dolnego Śląska. Acta Bot. Siles., Suppl. 1: 9 -28.
33. Ś��������� T. 2014. Historia powołania pierwszego parku krajobrazowego w Polsce a projekt wydobycia rud tytanomagnetytowych masywu suwalskiego. Górnictwo Odkrywkowe 55(2-3): 40 -43.
34. T���� C. 2011. Walory florystyczne i estetyczne muraw kserotermicznych w okolicy Zamościa. Acta Sci. Pol., Administratio Locorum 10(2): 95 -110.
35. T���� C., W������� P., O��������� K. 2012. Communities with Brachypodium pinnatum and Bromus erectus in the Wiar and the San valleys. Annales UMCS, Biologia 67(1): 70 -92.
36. W����� B. 2010. Walory przyrodnicze szaty roślinnej rezerwatu stepowego "Ostnicowe Parowy Gruczna. [W:] Ciepłolubne murawy w Polsce -stan zachowania i perspektywy ochrony, H. R�������, B. W����� (red.). Wydawnictwo UKW w Bydgoszczy, Bydgoszcz, 139 -149.
37. W�������� K. 2021. Dynamika zbiorowisk leśnych Suwalskiego Parku Krajobrazowego. Praca inżynierska realizowana pod opieką merytoryczną dr Ewy Pirożnikow na Wydziale Budownictwa i Nauk o Środowisku Politechniki Białostockiej w Hajnówce, Białystok.
38. W��������� J. 1965. Dzieje osadnictwa w powiecie suwalskim od XV do połowy XVII wieku. [W:] Studia i materiały do dziejów Suwalszczyzny, J. A���������� (red.). Białystok, 51 -132.
39. W��������� D. 2012. Data on the ora of vascular plants of the Sokólskie Hills (NE Poland). Fragm. Flor. Geobot. Ser. Polonica 19(2): 379 -388.
40. W��������� D. 2014. Przyroda okolic wsi Haćki na Równinie Bielskiej, Fundacja "Zielone Płuca Polski", Białystok.
41. W������ C., S������� P. 2014. Fitosocjologia stosowana w ochronie i kształtowaniu krajobrazu. Wydawnictwo SGGW, Warszawa.
42. Radosław Lewoń i in. open in new tab
43. Suwalski Park Krajobrazowy cechuje duża różnorodność cech geomorfologicznych oraz odmienny od innych regionów Polski klimat. Na obszarze Parku występuje roślinność kserotermiczna, jednakże jej fizjonomia oraz skład gatunkowy jest uważany za specyficzny i charakterystyczny tylko dla tego regionu. W porównaniu do południowych muraw niewielki jest udział gatunków charakterystycznych dla Festuco-Brometea, na korzyść gatunków mezofilnych łąk. Zbiorowiska roślinne zakwalifikowano do dwóch zespołów Anthyllidi-Trifolietum montani oraz Hieracio pilosellae-Thymetum pulegioidis. Do najczęstszych gatunków muraw należy Achillea millefolium, Agrimonia eupatoria, Agrostis capillaris, Anthyllis vulneraria, Galium verum, Medicago falcata, Pilosella officinarum, Pimpinella saxifraga oraz Thymus pulegioides. Największym zagrożeniem dla tych siedlisk jest zmiana użytkowania oraz fragmentacja siedlisk. Monitoring oraz projekt ochrony muraw uwzględniających ich specyfikę jest niezbędny dla zachowania tych układów. Nadesłano do redakcji: listopad 2021 r. Wpłynęło ponownie po poprawkach: listopad 2021 r. Przyjęto do druku: grudzień 2021 r.

show (43) hide

Verified by:

No verification