Abstract

W pracy opisano mało dotychczas znany fragment zespołu Szpitala Miejskiego w Gdańsku (dziś GUMed, dawniej też Akademia Medyczna), obejmujący dwa historyczne podziemne zbiorniki wody pitnej z początku XX wieku, oraz założenie parkowe z lat 40., powiązane z nimi funkcjonalnie i tworzące spójny zespół. Najpóźniej na przełomie lat 60/70 wykorzystanie tego obszaru (około 1 ha) wygasło i nie został on ponownie zagospodarowany w szerszej skali (pomijając budowę dwóch nowych zbiorników wody czystej na potrzeby szpitala. Z tego powodu, całość założenia oraz obiekty zachowały się w stanie zbliżonym do pierwotnego (pomijając degradację wynikającą z upływu czasu i lokalną dewastację). Obiekty te - podziemne zbiorniki o pojemnościach 150 i 300 m3, są świadectwem okresu, kiedy na terenie Gdańska powstawały nowoczesne wodociągi, ale jeszcze przed zasadniczą zmianą w dzisiejszych dzielnicach Wrzeszcz/Aniołki, którą zapoczątkowała budowa zbiornika Stary Sobieski, wraz z przepompownią wody (1911), a potem kolejnych obiektów. Dawne zbiorniki wodne są budowlami projektowanymi indywidualnie, reprezentującymi oryginalne rozwiązania projektowe i funkcjonalne. Większy z obiektów prezentuje też wyjątkowy, w skali Gdańska, stopień zachowania oryginalnego wyposażenia. Park leśny założony przy zbiornikach zajmuje obszar około 60 arów, na którym zachowała się czytelna kompozycja przestrzenna powiązana układem wodnym z większym zbiornikiem. Stanowi ciekawe założenie wykorzystujące nadmiar wody retencyjnej do utworzenia miejsca wypoczynku i rekreacji na terenie dużego zespołu szpitalnego Akademii Medycznej w Gdańsku. Park nie mógłby w takiej formie funkcjonować samodzielnie, dlatego jest związany nierozerwalnie z zespołem zbiorników.

Authors (2)