Wyszukiwarka
Metoda oceny emisji cząstek zużycia ze styków
ślizgowych oparta na nowatorskiej konstrukcji
komory aerodynamicznej
Problem emisji do atmosfery cząstek zużycia ze styków ślizgowych, w tym ich liczenie, klasyfikację wielkości i charakterystykę, jest jednym z podstawowych problemów leżących na granicy trybologii, nauki o aerozolach i nauk ekologicznych. Ogólnym celem niniejszego projektu jest opracowanie nowej metody oceny emisji cząstek zużycia ze styków ślizgowych z uwzględnieniem temperatury kontaktowej. Koncepcja projektu opiera się na wykorzystaniu oryginalnej komory aerodynamicznej do pomiarów cząstek zużycia w powietrzu, metody termopar igłowych do pomiaru temperatury kontaktowej oraz hipotezy energetycznej emisji cząstek zużycia. Oczekiwane wyniki projektu doprowadzą do opracowania nowej metody, która umożliwi dokładne liczenie cząstek zużycia dla szerokiej klasy materiałów ciernych i różnych warunków tarcia. To z kolei pozwoli zbliżyć się do rozwiązania ważnych problemów ekologicznych, np. prognozowanie szkód ekologicznych powodowanych przez pojazdy transportowe, projektowanie ekologicznych systemów tarcia, oraz problemów trybologicznych, np. identyfikacja mechanizmów zużycia, znalezienie proporcji pomiędzy całkowitym zużyciem a ilością cząstek zużycia wyemitowanych do powietrza, itp.
Informacje szczegółowe
- Program finansujący:
- OPUS
- Instytucja:
- Narodowe Centrum Nauki (NCN) (National Science Centre)
- Okres realizacji:
- brak danych - brak danych
- Kierownik projektu:
- dr hab. inż. Oleksii Nosko
- Realizowany w:
- Zakład Mechaniki Stosowanej i Biomechaniki
- Typ zgłoszenia:
- Krajowy Program Badawczy
- Pochodzenie:
- Projekt krajowy
- Weryfikacja:
- Politechnika Gdańska
wyświetlono 47 razy