Degradowalne poli(estrouretany) z cykloalifatycznego diizocyjanianu i kopoliestrodioli z L-laktydu i poli(E-kaprolaktono)diolu - Publikacja - MOST Wiedzy

Wyszukiwarka

Degradowalne poli(estrouretany) z cykloalifatycznego diizocyjanianu i kopoliestrodioli z L-laktydu i poli(E-kaprolaktono)diolu

Abstrakt

Opisano syntezę liniowych poli(estrouretanów) (PESU) z 4,4´-diizocyjanianudicykloheksylenometanu, 1,4-butanodiolu i kopoliestrodioli z L-laktydu (LA)i poli(E-kaprolaktono)diolu (PCL, Mn 560g/mol). Kopoliestrodiole o Mn 760,1250 i 3390 g/mol otrzymano przy trzech stosunkach masowych PLA i PCL w obecności oktanianu Sn(II). PESU otrzymane przy różnych stosunkach molowych komponentów scharakteryzowano przez pomiary twardości, wytrzymałości na rozciąganie i badania degradowalności w buforze fosforanowym o pH=7,4, w temp. 38 st. Celsjusza. Oznaczono kąty zwilżania wodą, chłonność wody i chłonność oleju roślinnego. Właściwości termiczne PESU określono z użyciem dynamiczno-mechanicznej analizy termicznej (DMTA) i analizy termograwimetrycznej (TGA). Podatność otrzymanych PESU na degradację hydrolityczną porównano z degradowalnością opisanych w literaturze usieciowanych poli(estrouretanów) opartych na kopoliestrotriolach z LA i E-kaprolaktonu.

Cytuj jako

Pełna treść

pełna treść publikacji nie jest dostępna w portalu

Słowa kluczowe

Informacje szczegółowe

Kategoria:
Publikacja w czasopiśmie
Typ:
artykuły w czasopismach recenzowanych i innych wydawnictwach ciągłych
Opublikowano w:
Elastomery nr 7, strony 3 - 8,
ISSN: 1427-3519
Język:
polski
Rok wydania:
2003
Opis bibliograficzny:
Masiulanis B., Radomska A., Żegliński J.: Degradowalne poli(estrouretany) z cykloalifatycznego diizocyjanianu i kopoliestrodioli z L-laktydu i poli(E-kaprolaktono)diolu// Elastomery. -Vol. 7., nr. 4(41) (2003), s.3-8
Weryfikacja:
Politechnika Gdańska

wyświetlono 117 razy

Publikacje, które mogą cię zainteresować

Meta Tagi