Abstrakt

Punktem wyjścia do pracy nad niniejszą książką była zaobserwowana zarówno w języku krytyki architektonicznej jak i w języku potocznym tendencja do utożsamiania, a za tym ograniczania, znaczenia architektonicznego minimalizmu do jego aspektu wizualnego. Niemal każde formalne lub stylistyczne uproszczenie wpisane zostaje w jakiś szeroki nurt minimalizmu, a prosty wygląd architektury stał się jego podstawowym kryterium klasyfikacyjnym. Pojęcie minimalizm stało się słowem-kluczem służącym podniesieniu wartości komercyjnej architektury, architektury wnętrz oraz produktów wzornictwa.Rozprawa obejmuje trzy zasadnicze zagadnienia:- zebranie, omówienie i uogólnienie znaczeń terminu minimalizm występujących w teorii i krytyce współczesnej architektury,- wykazanie zawodności kryterium wyglądu jako głównego kryterium w klasyfikacji obiektu architektury minimalizmu, a za tym w klasyfikacji architektury w ogóle,- poszukiwanie odpowiedzi na pytanie, czy możliwe jest wyodrębnienie minimalizmu w znaczeniu szczegółowym jako metody twórczej, której intencje i istota wykraczają niemal całkowicie poza aspekt wizualny architektury.W strukturze przeprowadzonego wywodu silniejszy nacisk położony został na sferę językową dyskusji o architekturze, niż na próby uzyskania ściśle empirycznej wiedzy o zjawisku minimalizmu. Dlatego w rozprawie zawarta została nie tyle jednoznaczna i ostateczna odpowiedź na pytanie czym jest zjawisko minimalizmu samo w sobie, lecz co znaczy w obrębie współczesnej krytyki i teorii architektury słowo minimalizm. Niniejszą pracę należy więc traktować jako kolejny głos w ramach toczącej się dyskusji.

Autor (1)