Abstrakt

W książce podjęty został temat złożonych relacji pomiędzy architekturą i muzyką oraz udział muzyki – tytułowej inspiracji – we współczesnej praktyce architektonicznej. Głównym zadaniem autora było zebranie i usystematyzowanie wiedzy na temat podejmowanych prób udziału muzyki w tworzeniu architektury oraz ukazanie nowych sposobów kształtowania przestrzeni, jakie stwarza wykorzystanie muzyki jako nauki i sztuki w dziele architektonicznym, oraz roli, jaką dźwięk może pełnić w materialnej formie architektonicznej. Związki między architekturą a muzyką mają długą tradycję w kulturze europejskiej. Nowe, wypracowane w ostatnich latach relacje wykazują silną i wyraźną tendencję scalającą obie dziedziny. Analiza różnorodnych aspektów wizualizacji muzyki w przestrzeni oraz wykazanie interdyscyplinarnego charakteru architektury w jej nawiązaniach do muzyki pozwoliła w efekcie na dostrzeżenie znamiennego, a dotąd słabo rozpoznanego, nurtu przemian współczesnej architektury. Wspomniane analizy pomocne były w stworzeniu kodu estetycznego, potrzebnego dla interpretacji podobnych zjawisk we współczesnej architekturze. Ujęcie wspomnianej problematyki w nowej perspektywie daje przyczynek do poszukiwań nowatorskich rozwiązań projektowych, takich, na przykład, jak próby tłumaczenia kompozycji muzycznych na formy przestrzenne. Takie pojmowanie problemu może być cenne również dla innych sztuk, które dotykają problematyki wizualizacji muzyki. Badaniami objęto współczesne zjawiska architektoniczne w kontekście relacji między muzyką i architekturą oraz oddziaływania dźwięku i muzyki na odbiór przestrzeni, jak również na jej kreację. Analiza zjawisk bazuje na związkach między dziedzinami. Badania obejmują wybrane dzieła architektoniczne na tle historycznym, ze szczególnym wskazaniem tendencji scalania obu dziedzin w integralną wypowiedź twórczą. Wspomniano w ograniczonym zakresie, także realizacje z dziedziny muzyki, pozostające w relacji z architekturą. Analizy przeprowadzono w wybranym zakresie merytorycznym i przestrzennym. Badaniom poddano zasady projektowania przestrzeni z udziałem dźwięku oraz formy i sposoby działania (istnienia) muzyki i dźwięku w architekturze. Pod uwagę wzięto głównie aspekt estetyczny a nie techniczne zawiłości akustyki przestrzeni. Ponadto szkicowo przedstawiono aspekty sztuki pozawizualnej jako elementu wspomagającego procesy projektowe w przypadku rehabilitacji przestrzeni oraz stymulacji i wzbogacenia istniejącej architektury o dodatkową warstwę.

Autor (1)