Abstrakt
W artykule przedstawiono szczegółową charakterystykę procedury oznaczania ilości wodoru dyfundującego metodą rtęciową na tle innych metod badawczych i aktualnego stanu wiedzy dotyczącego rozpatrywanego zagadnienia. Omówiono klasyfikację wodoru występującego w złączu spawanym oraz metody oznaczania ilości wodoru dyfundującego w stopiwie ze zwróceniem szczególnej uwagi na metodę rtęciową jako metodę podstawową. Zestawiono zależności analityczne umożliwiające przeliczanie wskazań innych metod na wyniki uzyskiwane metoda rtęciową. Scharakteryzowano stanowiska badawcze do metody rtęciowej, a także postępowanie podczas pobierania próbek do badań, wykonywania napoin próbnych, realizacji eksperymentów, analizy wyników oraz sporządzania raportu z badań. Podkreślono celowość korzystania z wykalibrowanych metod alternatywnych.
Autorzy (2)
Cytuj jako
Pełna treść
pełna treść publikacji nie jest dostępna w portalu
Słowa kluczowe
Informacje szczegółowe
- Kategoria:
- Publikacja w czasopiśmie
- Typ:
- artykuły w czasopismach recenzowanych i innych wydawnictwach ciągłych
- Opublikowano w:
-
Przegląd Spawalnictwa
nr R. 51,
strony 20 - 25,
ISSN: 0033-2364 - Język:
- polski
- Rok wydania:
- 2009
- Opis bibliograficzny:
- Fydrych D., Łabanowski J.: Oznaczanie ilości wodoru dyfundującego metodą rtęciową// Przegląd Spawalnictwa. -Vol. R. 51., nr. nr 6 (2009), s.20-25
- Weryfikacja:
- Politechnika Gdańska
wyświetlono 322 razy