Wyszukiwarka
Abstrakt
Rozdział ten poświęcony jest metodom pomiaru dobrobytu ekonomicznego. Indywidualistyczny paradygmat dobrobytu bazuje na funkcjach użyteczności dochodu pojedynczej osoby, a jego podstawę stanowi teoria zachowań konsumenta. W tym rozdziale przedstawiono pomiar dobrobytu za pomocą nadwyżki konsumenta oraz indeksów Konusa, Malmquista i skal ekwiwalentności . Dobrobyt społeczny oblicza się poprzez agregację indywidualnego dobrobytu członków tego społeczeństwa. Ukazano tu teoretyczną niemożność takiej agregacji, wynikającą z twierdzenia Arrowa. Pokonanie owej niemożności wymaga przyjęcia bardzo kontrowersyjnych założeń w postaci kardynalności pomiaru funkcji użyteczności oraz porównywalności interpersonalnej.
Autor (1)
Cytuj jako
Pełna treść
pełna treść publikacji nie jest dostępna w portalu
Słowa kluczowe
Informacje szczegółowe
- Kategoria:
- Aktywność konferencyjna
- Typ:
- publikacja w wydawnictwie zbiorowym recenzowanym (także w materiałach konferencyjnych)
- Język:
- polski
- Rok wydania:
- 2004
- Opis bibliograficzny:
- Kot S.: Pomiar dobrobytu i nierówności ekonomicznych w ramach indywidualistycznego paradygmatu ekonomii. // / : , 2004, s.0-188
- Weryfikacja:
- Politechnika Gdańska
wyświetlono 125 razy