Abstrakt

W artykule opisano badania dotyczące rewitalizacji dróg wodnych Delty Wisły. Problematyka badawcza dotyczy rozwoju obszaru na styku lądu i wody. Wpływ lokalizacji nadmorskiej, i związana z nią problematyka wynikająca z położenia poniżej poziomu morza są dostrzegalne nawet do stu kilometrów od wybrzeża. Dodatkowym aspektem, który ujemnie wpływa na rozwój obszaru delty po II wojnie światowej jest utrata tożsamości regionalnej. Dlatego analiza problemu w sposób interdyscyplinarny jest niezbędna. Jej celem jest identyfikacja trendów, które mogłyby doprowadzić do odrodzenia tożsamości regionalnej. Kluczową kwestią, która jest wspólną koncepcją rewitalizacji jest przywrócenie roli dróg wodnych. Wynika to między innymi z zauważalnego ożywienia turystyki wodnej, a tym samym zwiększenia atrakcyjności inwestycyjnej Delty Wisły. Poczucie tożsamości i percepcji obszaru wiąże się także z odpowiedzialnością w zakresie bezpieczeństwa powodziowego mieszkańców żyjących w strefie hydrogenicznej. Jednakże brak tożsamości regionalnej może zostać zatrzymany. Przedefiniowanie podejścia do osadnictwa na terenach polderowych-krajobrazu wodnego może przyczynić się do wykształcenia współczesnego spłeczeństwa funkcjonującego w koegzystencji z wodą. Badania przeprowadzone są w sposób interdyscyplinarny. Dokonano analizy źródeł kartograficznych, literatury i aktualnych aspektów społecznych stanowiących problem rewitalizacji Szczegółowa analiza kontekstowa może dać odpowiedź na pytanie, jaki powinien być współczesny kierunek rozwoju osadnictwa na tym obszarze.

Autor (1)