Ruch w koncepcyjnej architekturze i urbanistyce XX wieku

Jan Cudzik

Ruch w koncepcyjnej architekturze i urbanistyce XX wieku

Abstrakt

Artykuł opisuje, zależność pomiędzy XX wiecznymi utopijnymi koncepcjami architektonicznymi zestawionymi z współcześnie realizowanymi obiektami lub prototypami. Poprzez analizy wykorzystania ruchu w sztuce, ze szczególnym uwzględnieniem rzeźby i architektury. Ruch i dynamika od zawsze stanowiły element, który fascynował człowieka. Ruch pojawia się najpierw w rzeźbie za sprawą Marcela Duchampa, w ślad z jego dziełami idą między innymi Alexander Calder i George Ricky. Dopiero później, architekci dostrzegają w nim element mogący zmienić sposób tworzenia i myślenia o architekturze. Jednym z pierwszy, którzy twierdzą, że architekturę i rzeźbę należy traktować jako tożsame, jedyni zróżnicowane skalą jest László Moholy-Nagy. Celem pracy jest opisanie oraz próba analizy podstaw idei ruchu w utopijnych koncepcjach architektonicznych i urbanistycznych XX wieku. Autor przedstawia reprezentatywne przykłady, za takie uznaje teorie Yony Friedmana, Japoński Metabolizm oraz koncepcje Archigramu. Zestawiając jest z współcześnie realizowanymi obiektami lub prototypami, apartamentem Garego Changa i Muscle NSA autorstwa ONL. Praca stanowi próbą poszukiwania, analogi pomiędzy wyżej wymienionymi koncepcjami, a współcześnie stosowanymi rozwiązaniami. Autor zauważa, że współcześni architekci bardzo chętnie wykorzystują, po odpowiednich modyfikacjach i doprecyzowaniu, koncepcje powstałe wcześniej jako wyłącznie utopijnie wizje.