Abstrakt
W długim procesie kształtowania tożsamości Gdańska ważną rolę odgrywają pamięć i przestrzeń. W nowym dyskursie tożsamościowym nie tracą one na znaczeniu, lecz obok stałych fundamentów narracji tożsamościowej (wielokulturowość, architektura, pamięć), pojawiają się nowe opowieści miejskie obejmujące różne wymiary refleksji wskazujące na złożoność: wielowymiarowość i wielowarstwowość gdańskich tożsamości. W pamięci zbiorowej gdańszczan przechowywana jest nostalgiczna wizja miasta ze strażnikami ciągłości do których niewątpliwie należy zaliczyć przestrzeń w wymiarze architektonicznym jako element kulturowego dziedzictwa. Jednakże wobec nowych form i sposobów obcowania z miejską przestrzenią, za pomocą współczesnych technik informatycznych, podejmowane są coraz śmielsze próby budowania tożsamości Gdańska jako projektu refleksyjnego, wykraczającego poza esencjonalne treści i będące odpowiedzią na różne potrzeby tożsamościowe mieszkańców.
Autor (1)
Cytuj jako
Pełna treść
- Wersja publikacji
- Accepted albo Published Version
- Licencja
- otwiera się w nowej karcie
Słowa kluczowe
Informacje szczegółowe
- Kategoria:
- Publikacja w czasopiśmie
- Typ:
- artykuły w czasopismach
- Opublikowano w:
-
Miscellanea Anthropologica et Sociologica
nr 20,
strony 69 - 82,
ISSN: 2084-2937 - Język:
- polski
- Rok wydania:
- 2019
- Opis bibliograficzny:
- Dymnicka M.: Tożsamość i przestrzeń. Wokół gdańskich retoryk tożsamościowych// Miscellanea Anthropologica et Sociologica -Vol. 20,iss. 4 (2019), s.69-82
- Weryfikacja:
- Politechnika Gdańska
wyświetlono 108 razy