Zacienienie jako krytyczny warunek dokładności modelowania wydajności energii instalacji fotowoltaicznych
Abstrakt
Aglomeracja zanieczyszczeń na przedniej powierzchni modułu fotowoltaicznego skutkuje ograniczeniem promieniowania słonecznego, jakie dociera do ogniw, co w efekcie przekłada się na zmniejszenie składowej prądowej, a więc i niższą moc w punkcie mocy maksymalnej. Spadek sprawności modułów został potwierdzony w badaniach prowadzonych niezależnie zarówno w warunkach zewnętrznych, umożliwiających naturalną akumulację osadu, jak i laboratoryjnych, podczas których na powierzchnię naniesiono wyizolowane wcześniej partie kurzu. Wyniki zinterpretowano wskazując na związek pomiędzy gęstością powierzchniową osadu a zmianą parametrów elektrycznych, ponieważ taka zależność pozwala na porównanie wartości elektrycznych oraz fizycznych pomiędzy różnymi modułami fotowoltaicznymi. W przypadku badań prowadzonych w warunkach laboratoryjnych zaobserwowano spadek sprawności sięgający do 10%, przy czym zachowana została zależność liniowa wyżej wspomnianej funkcji. Potwierdza to obserwacje wynikające z doświadczeń przeprowadzonych niezależnie przez inne grupy badawcze. Ograniczenie parametrów pracy zauważane jest również dla modułów wystawionych na działanie czynników zewnętrznych – w początkowym stadium aglomeracji sięga od kilku do kilkudziesięciu procent, w zależności od konkretnego modułu.
Autor (1)
Cytuj jako
Pełna treść
- Wersja publikacji
- Accepted albo Published Version
- Licencja
- Copyright (Author(s))
Słowa kluczowe
Informacje szczegółowe
- Kategoria:
- Doktoraty, rozprawy habilitacyjne, nostryfikacje
- Typ:
- praca doktorska pracowników zatrudnionych w PG oraz studentów studium doktoranckiego
- Język:
- polski
- Rok wydania:
- 2022
- Weryfikacja:
- Politechnika Gdańska
wyświetlono 169 razy