Badano wpływ wybranych sulfonamidów (sulfanilamidu SA, sulfacetamidu SCM oraz p-toluenosulfonamidu p-TSA) na aktywność dehydrogenz osadu czynnego w zakresie stężeń od 10 do 100 mg/l. Aktywność dehydrogenaz badano przy pomocy testu TTC. Stwierdzono, że wszystkie badane związki mają wyraźny wpływ na obniżenie aktywności dehydrogenaz osadu czynnego. Aktywność ta była najmocniej inhibitowana przez p-TSA.

Zbadano efektywność biologicznego oczyszczania ścieków pożarniczych, uwzględniając nitryfikację, w laboratoryjnym reaktorze z osadem czynnym. Przebadano ścieki surowe rozcieńczone, ścieki poddane koagulacji związkami glinu oraz ścieki po koagulacji i utlenianiu z zastosowaniem reakcji Fentona. Efektywność oczyszczania mierzono stopniem redukcji ChZT. Badano aktywność dehydrogenaz mikroorganozmów osadu czynnego, stężenie azotu amonowego...

Ciecze jonowe są nielotne i z tego względu nie przedostają się do atmosfery, jednakże mogą zanieczyszczać wodę i gleby. Badania sposobów redukcji stężenia cieczy jonowych w środowisku jest istotne ze względu na rosnące zapotrzebowanie na biodegradowalne związki chemiczne. Ustalono, że górny limit stężeń dla pierwotnej biodegradacji chlorku 1-metylo-3-oktyloimidazolu wynosi 0.2 mM. Powyżej tego stężenia aktywność dehydrogenaz znacząco...