Transformacje społeczno - gospodarcze, zapoczątkowane w Polsce w latach dziewięćdziesiatych, a trwajace po dzeń dzisiejszy, dokonały ogromnych zmian we wszystkich dziedzinach działalności ludzkiej, w tym również w architekturze i budownictwie. Szczególnie wyraziście transformacje te uwidoczniły się w wielorodzinnej architekturze mieszkaniowej, która uwolniona od reglamentacji i państwowego rozdzielnictwa wkroczyła w erę gospodarki...

Tekst omawia rozwiązania architektoniczne budynków mieszkalnych, wznoszonych bezpośrednio po II wojnie światowej na terenie śródmieścia Gdyni. Budynki te były dobrze wkomponowane w przedwojenny układ urbanistyczny śródmieścia, ale ich struktura i formy zawierały wiele modyfikacji wynikających z nowych uwarunkowań społecznych, politycznych itd., które pojawiły się wraz z nowym ustrojem.

Przemiany społeczno-gospodarcze lat 90-tych w naszym kraju radykalnie zmieniły warunki funkcjonowania zawodu architekta oraz możliwości realizowania jego postawy twórczej. Obecnie realizowana w Polsce architektura mieszkaniowa, wielorodzinna daje się ująć w trzy nurty: antymodernizm, postmodernizm i neomodernizm.

Wiele zaniedbanych, a często nawet zdegradowanych obszarów mieszkaniowych w polskich miastach wymaga prac naprawczych. Powinny one być przeprowadzane kompleksowo i w ramach różnych dyscyplin. Jednym z podejmowanych działań jest rewitalizacja, która z założenia uwzględnia zarówno aspekty techniczno-przestrzenne jak i gospodarczo-społeczne.