Artykuł dotyczy rozpoznania i analizy architektoniczno-historycznej odkrytego reliktu wolnostojącego klasztoru dominikanów w Tczewie (koniec XIII w.), który wraz z rozbudową kościoła (XIV w.) został wchłonięty przez obecną nawę. Obiekt obok kościoła św. Krzyża jest najstarszym rozpoznanym obiektem murowanym na terenie Tczewa.

Przedstawiono szeroko sytuację rewitalizacji osiedli socjalnych w Holandii Francji. Przedstawiono konkretne przykłady, specyfikację i szeroki materiał ilustracyjny.

Artykuł omawia najstarsze założenie dominikanów w Elblągu będące jednocześnie (obok katedry w Chełmży) najstarszym rozpoznanym i zachowanym sakralnym obiektem kubaturowym na terenie państwa zakonu krzyżackiego w Prusach. Przedstawiono dwie fazy rozwoju oratorium - późnoromańską (1246-ok.1250) i wczesnogotycką (ok. 1275 r.) wskazując na ich związki artystyczne. Podstawę badań stanowiły autorskie badania architektoniczne obiektu.

Artykuł dotyczy zagadnień architektury sakralnej na Żuławach użytkowanej przez protestantów od XVI do XX w. W szkicu zawarto próbę systematyki budowli protestanckich wskazując, że ich architektura nie jest jednorodna i wynika zarówno z uwarunkowań historyczno-kulturowych jak i praktycznych.