W pracy przedstawiono badania degradacji powierzchni zewnętrznej rur parownika niskoemisyjnego kotła parowego OP-230. Wykonano badania metalograficzne morfologii zgorzeliny oraz analizę jej składu chemicznego w mikroobszarach. Stwierdzono, ze główną przyczyną przedwczesnego pocienienia ścianek rur parownika była korozja siarkowa.

Przedstawiono wyniki badań korozyjnych wykonanych technikami potencjodynamiczną oraz impedancyjną w roztworach kwasu siarkowego o różnym stężeniu i w paliwie ciężkim dla stali stopowej. Stwierdzono, że mechanizm korozji i jej szybkość zależą wyraźnie od środowiska. Wykazano, że ilość wnikającego wodoru jest wystarczająca do uzyskania stężenia niezbędnego do przebiegu procesu pękania wodorowego.

Przedstawiono wyniki badań korozji naprężeniowej stali 34HNM w paliwie kotłowym. Stwierdzono, że paliwo kotłowe nie powoduje powstawania korozji naprężeniowej.

Przedstawiono wyniki badań korozji naprężeniowej stali 26H2MF. Wykazano, że paliwo kotłowe nie wpływa na powstawanie korozji naprężeniowej.

Zbadano uszkodzenia korozyjne instalacji ciepłowniczej w aspekcie jakości rur zgrzewanych i korozyjności wody sieciowej. Rury przewodowe ze stali niskowęglowej zostały zniszczone przez korozję wżerową/podosadową zlokalizowaną w obszarze połączenia zgrzewanego wskutek nieodpowiedniej jakości wody.