Przedstawiono wyniki badań współczynnika przejmowania ciepła i spadku ciśnienia podczas wrzenia czynników R22, R134a i R407C oraz ich mieszanin z olejem w rurach gładkich. Opisano procedurę badawczą. Podczas badań udział masowy oleju w mieszaninie z czynnikiem wynosił 0,1% i 5%. Zaobserwowano negatywny wpływ obecności środka smarnego we wrzącym czynniku chłodniczym.

Omówiono zagadnienie substytucji czynnika chłodniczego R 22. Podano podstawowe własnosci długoterminowych zamienników tego płynu, w szczegolności R 404A, R 407 C i R 410A. Zestawiono dostępne dane eksperymentalne o stosowaniu tych mieszanian. Zaakcentowano problem mozliwych zmian składu mieszaniny zeotropowej i w konsekwencji jej własności.

Artykuł poświęcono zjawiskom i problemom związanym z wrzeniem czynników chłodniczych podczas przepływu w rurach. Zwrócono uwgę na wrzenie zaolejonych czynników na powierzchniach rozwiniętych, wrzenie czystych i zaolejonych czynników w rurach o rozwiniętej powierzchni wewnętrznej oraz omówiono koncepcje mechanizmów przejmowania ciepła przy wrzeniu mieszanin z olejem.

Opisano stanowisko i procedurę badawczą. Przedstawiono wyniki badań wrzenia czynników R 22 i R 134a oraz ich mieszanin z olejem wewnątrz dwóch rur gładkich i dwóch rur o rozwiniętej powierzchni. Zweryfikowno wybrane korelacje współczynnika przejmowania ciepła podczas wrzenia czystych czynników chłodniczych w rurach gładkich.

Temperatura czynnika chłodniczego po sprężeniu jest istotna wielkością w pracy układu chłodniczego. Określa ona maksymalna wartość ciśnienia możliwą do uzyskania na jednym stopniu sprężania. Ponadto określa typy możliwych do wykorzystania sprężarek, a także konieczność ich chłodzenia. Podczas prac nad symulacjami układów chłodniczych niezbędny jest sposób jej wyliczenia. W pracy zaprezentowano autorską metodę określenia temperatury...