Zaprezentowano problemy planowania przestrzennego dotyczące ujęcia metropolii w dokumentach planistycznych i strategicznych Unii Europejskiej i krajowych. Scharakteryzowano przekształcającę się metropolię Trójmiasta i dylematy związane z opracowaniem dla niej planu zagospodarowania przestrzennego - jego celów, treści, obszraru, zarzadzania obszarem.

Gospodarka oparta na wiedzy jest jednym z głównych czynników rozwoju metropoli. Kształtowanie innowacyjnych meropoli wiąże się z nowym paradygmatem polityki miejskiej polegającej na łączeniu usług bytowych z kreowaniem konkurencyjności opartej na powiązaniach zewnętrznych. Opisano Gdański Obszar Metropolitalny jako biegun innowacyjności w regionie realizującym strategię równoważenia rozwoju

Autor wskazuje cechy, role i pewne aspekty metodyczne planowania strategicznego jako narzędzia współdziałania na rzecz rozwoju i rozwiązywania problemów. Jako podmiot planu strategicznego proponuje partnerski podmiot strategii złożony z przedstawicieli władz województwa oraz powiatów i gmin tworzącycyh obszar metropolitalny. Wskazuje korzyści już samego procesu planowania, nawet gdy nie wszystkie samorządy zaakceptują jego wynik.

Artykuł dotyczy roli i rangi miasta Rumii w strukturze aglomeracji gdańskiej w ujęciu zarówno historycznym jak i współczesnym. Jednocześnie w artykule omówiono zagadnienia współczesnego pozycjonowania miasta na tle szerszej struktury funkcjonalno - przestrzennej aglomeracji.