W pracy proponuje się stochastyczny paradygmat ekonomii dobrobytu, bazujący na zdefiniowanej aksjomatycznie uporządkowanej trójce (X,u,W), gdzie X jest rozkładem dochodów, u-kardynalnie mierzalną funkcją użyteczności dochodów, a W jest rozkładem dobrobytu. Proponuje się efektywne metod estymacji rozkładu dobrobytu, a w szczególności średniej, czyli utylitarystycznego dobrobytu społecznego. Sformułowano też podstawy teorii stochastycznych...

W rozdziale tym zaproponowano holistyczną koncepcję dobrobytu. Z metodologicznego punktu widzenia proponowany paradygmat można nazwać stochastycznym, gdyż bazuje on na rozkładzie prawdopodobieństwa dobrobytu, w odróżnieniu od dotychczasowego paradygmatu deterministycznego, którego punktem wyjścia jest indywidualistyczny dobrobyt osób. Udowodniono szereg twierdzeń ukazujących związek pomiędzy rozkładem dobrobytu, rozkładem dochodów...