Przedstawiono sposób nakładania powłok hydroksyapatytowych na porowaty stop tytanu Ti13Nb13Zr za pomocą osadzania biomimetycznego poprzez zanurzenie materiału w przesyconym symulowanym płynie fizjologicznym. Powłoka hydroksyapatytowa została osadzona na nanorurkową warstwę tlenkową, otrzymaną w wyniku utleniania elektrochemicznego w roztworze zawierającym jony fluorkowe.

Stop tytanu z aluminium i wanadem jest jednym z najczęściej używanych stopów tytanu w implantologii. Ti6Al4V charakteryzuje się dobrymi właściwościami i jest względnie tani. Na stopie wytworzono warstwy metodą anodowania, przy zastosowaniu trzech różnych elektrolitów i różnych parametrów procesu. Na wszystkich próbkach otrzymano nanorurki.

Praca koncentruje się na zagadnieniach związanych z metodami modyfikacji warstwy wierzchniej stopów tytanu, z ukierunkowaniem na stop tytanu Ti13Nb13Zr, którego skład chemiczny stanowią pierwiastki obojętne dla organizmu żywego, a moduł Yong’a jest zbliżony do kości. Odpowiednia modyfikacja warstwy wierzchniej umożliwia przyspieszenie procesów łączenia żywej tkanki z wprowadzonym elementem i powoduje wydłużenie czasu użytkowania...

Badano odlewy ciśnieniowe ze siluminu EN AC-AlSi7Cu2 pochodzące z dwóch partii różniące się skrawalnością, w zakresie składu chemicznego, mikrostruktury na mikroskopie świetlnym i skaningowym z EDS oraz składu fazowego na dyfraktometrze rentgenowskim. Stop o niższej skrawalności posiadał mniejszą dyspersję eutektyki, większe stężenie tytanu w roztworze aluminium, wydzielenia fazy międzymetalicznej Al i Ti oraz większe skupiska...