Przedstawiono wyniki badań wrzenia R22 oraz R134a w rurkach gładkich i o rozwiniętej powierzchni: mikrożebrowanej i śrubowo-formowanej. Podano opis stanowiska badawczego, procedury pomiarowej oraz metody obliczania średniego współczynnika przejmowania ciepła. Omówiono wyniki badań eksperymentalnych na tle danych cytowanych w literaturze, a także w porównaniu do wybranych korelacji.

W referacie skupiono uwagę na szczegółowym zbadaniu wpływu wybranych typów modeli, opisujących współczynnik oporu przepływu oraz współczynnik przejmowania ciepła dla wrzenia w przepływie na korelację dla wrzenia w przepływie ( wyprowadzoną dla rur o konwencjonalnych wymiarach -półempiryczny model Mikielewicza ). Otrzymane wyniki porównano z danymi eksperymentalnymi.

W pracy zastosowano standardowš korelację wrzenia w przepływie (wyprowadzonš dla rur o konwencjonalnych wymiarach) do przypadków wrzenia w rurach o małych rednicach. Porównanie wyników z danymi literaturowymi wykazało nieużytecznoć tej korelacji. Wykazano zatem potrzebę prowadzenia badań podstawowych celem uzyskania korelacji pozwalajšcej umiejętnie przewidywać warunki wymiany ciepła w kanałach o małych rednicach.

Wrzenie i kondensacja w przepływie są zjawiskami symetrycznymi, aczkolwiek ich opis za pomocą jednej korelacji w konfrontacji z eksperymentem nie dawał dobrych rezultatów. W pracy zmodyfikowano naprężenia styczne na granicy rozdziału faz w ten sposób, że uwzględniono wymianę pędu na granicy rozdziału faz i możliwym stała się adaptacja wcześniej zaproponowanego przez autorów modelu wrzenia w przepływie do obliczeń wymiany ciepła...