Formy krajobrazu kulturowego przenoszą znaczenia. Krajobraz kulturowy jest rodzajem przestrzennej ramy dla pamięci zbiorowej. Estetyczna degradacja krajobrazu to m.in. wynik społecznej ''utraty pamięci''. Równocześnie obserwujemy narodziny wielu komercyjnych, inspirowanych przeszłością, funkcji obszarów wiejskich. Ważne aby objaśniać, jak tożsamość i przeszłość współistnieją w krajobrazie kulturowym wsi i jak go kształtują.

Celem opracowania jest przedstawienie relacji pomiędzy wiejskim krajobrazem kulturowym a wzrastającą w jego obrębie przestrzenią turystyczną oraz określenie możliwości i konsekwencji ich integracji.

Tekst zawiera omówienie charakterystycznych dla średniowiecznego okresu rozowju osadnictwa form rozplanowania wsi na wybranym terytorium Żuław Wiślanych. Pokazano wpływ danej odmiany rozplanowania wsi na postać kompozycyjną żuławskiego krajobrazu otwartego. Zilustrowano pogladowymi rysunkami powstałe w ten sposób specyficzne cechy krajobrazu jak czytelność panoramy i występowanie sekwencji wnętrz architektoniczno-krajobrazowych.

Najważniejszym składnikiem marki wsi jest krajobraz. Wizerunek wsi kreowany w turystyce i dostępny widok różnią się jednak coraz bardziej: przekaz reklamowy identyfikuje wieś z przyrodą oraz ciszą i spokojem; wieś realna stanowi, najczęściej dysharmonijną, mozaikę wiejsko-miejskiego zagospodarowania. Konfrontacja dostarczonego przez turystykę komunikatu z oglądanym krajobrazem podważa wiarygodność marki wsi, co stanowi zagrożenie...

Omówienie cecyh krajobrazu historycznego Żiław wiślanych jako dzieła rąk czlowieka. omówienie jednego z elementów krajobrazu Żuław jakim są unikatowe domy podcieniowe, typ, rodzaj konstrukcji, forma architektoniczna, detal, stan zachowania. zasygnalizowanie współczesnych problemów z zachowaniem zabytkowych elementów krajobrazu i skutkówich zaniku dla unikatowej tożsamości krajobrazowej Żuław Wiślanych.