Metoda wzniesienia kapilarnego polega na wyznaczeniu przyrostu kwadratu masy od czasu podczas wnikania cieczy w pory między upakowanymi kulkami w rurce (kapilarze). Metodę omówiono w odniesieniu do badań własnych dla układów: kulki szklane-woda i kulki szklane-dekan. Otrzymane wyniki, zarówno dla cieczy badanej, jak i wzorcowej, przedstawiono jako przekształcone równanie Washburna i obliczono kat zwilżania

Przeprowadzono pomiary zarówno na układzie modelowym - mikrokulkach szklanych, jak i na różnorodnych układach rzeczywistych - katalizatorach, wypełnieniach, sorbentach, niezależnie od stabilności ich struktury, czy oddziaływań z cieczą badaną. W niniejszej pracy skupiono się przede wszystkim na opracowaniu metody pomiaru kąta zwilżania materiałów porowatych. Zaproponowano udoskonaloną metodę wyznaczania cieczy wzorcowej w pomiarach...

rozdział opisuje sposób określania stopnia zwilżalności powierzchni cienkich warstw tio2. badane warstwy wytworzono za pomocą zmodyfikowanej metody rozpylania magnetronowego. zwilżalność określono za pomocą specjalistycznego stanowiska do pomiaru kąta zwilżania metodą tak zwanej siedzącej kropli. wyniki pokazały, że badane warstwy tio2 posiadały właściwości hydrofilowe.

Badano zwilżalność układu porowatego przez wodę i węglowodany, mierząc zmianę masy rurki wypełnionej szklanymi kulkami. Wskazano na różny czas i szybkość penetracji cieczy przez złoże.