Abstrakt

W artykule rozważa się zagadnienie strojenia modelu rozmytego zarządzania przedsięwzięciami informatycznymi, wskazując na metody, które zapewniają wysoką dokładność otrzymywanych wyników, przy możliwie niedużym nakładzie obliczeń. W pierwszej kolejności stosuje się podejścia, które wynikają z intuicji i doświadczenia autorów, oparte na twardej metodzie jednowymiarowej klasteryzacji K-means z wykorzystaniem trójkątnego kształtu funkcji przynależności, operatorów MAX i MIN wykorzystywanych w procesach wnioskowania oraz metody wysokości w procesie wyostrzania. Następnie rozważa się możliwość zastosowania rozmytej wersji jednowymiarowej klasteryzacji K-means do wyznaczenia parametrów funkcji przynależności. W pracy zamieszcza się także odpowiednie studium porównawcze (metoda twarda - metoda rozmyta). Rozważa się również inne metody rozmywania wielkości wejściowych, zastępując trójkątną funkcję przynależności funkcjami: trapezową i harmoniczną. Następnie rozważa się skuteczność operatora PROD (zamiast operatora MIN) w mechanizmie wnioskowania. Z kolei w procesie wyostrzania zamiast metody wysokości stosuje się metody: pierwszego maksimum, środka maksimum, środka ciężkości i wysokości.

Autorzy (3)