Abstract

Autor, analizując strukturę zatrudnienia w uczelniach publicznych i niepublicznych wskazuje na niejednoznaczność określenia liczby oraz roli pracowników administracji uczelnianej, a zwłaszcza dyrektora administracyjnego (obecnie kanclerza)w wybranych uczelniach. Posta-wiona jest teza, że wprowadzeniu stanowiska kanclerza w uczelni towarzyszyć powinno roz-szerzenie jego kompetencji i zadań niezbędnych w kierowaniu współczesną wyższa uczelnią takich jak: 1/ opracowanie zasada oceny pracowników niebędących nauczycielami akademic-kimi, 2/ wszechstronna analiza kadr administracyjnych w celu optymalizacji wielkość zatrud-nieni w tej grupie związanej z zadaniami dydaktycznymi i badawczymi, 3/ przygotowanie i wdrożenie systemu szkoleń pracowników niebędących nauczycielami akademickimi. Przed-stawiono algorytm pozwalający ustalić liczbę pracowników w tych grupach, przyjęty w Aka-demii Medycznej w Gdańsku, stanowiący przykład, że w zakresie racjonalizacji zatrudnienia w uczelniach jest wiele do zrobienia. Autor podkreśla, że celem tych działań jest doskonalenie zarządzania uczelnią, co jest przedmiotem zainteresowania wielu krajów UE, czego dowodem jest opracowywanie programu studiów magisterskich w tym zakresie.

Author (1)