Abstract

Tematyka niniejszej rozprawy dotyczy wpływu byłych, cywilnych portów lotniczych na kształtowanie nowej zabudowy na ich dawnym terenie. Przebadane zostają wartości kulturowe oraz społeczno­ekonomiczne pozostałej po nich infrastruktury. Rozwój i dzieje lotnictwa są przedmiotem zainteresowania historyków, a kwestie związane z budową nowych portów lotniczych - urbanistów, co czyni zagadnienia te przedmiotem licznych badań. Niemniej pozornie bogata literatura tematu ma zasadniczą lukę: brakuje opracowań nt. infrastruktury zniszczonych i/lub pełniących nowe funkcje portów lotniczych. W pozycjach poruszających tematykę wartościowania dziedzictwa techniki obiekty związane z infrastrukturą lotniskową traktowane są marginalnie. Wobec powyższego w dysertacji rozpoznano lotniska funkcjonujące w dawnych i obecnych granicach Polski, które obsługiwały loty pasażerskie do lat 70. XX w. Zostały skatalogowane i scharakteryzowane, a przeprowadzone analizy umożliwiły wyłonienie Portu Lotniczego Gdańsk-Wrzeszcz, którego pozostałości, jako jedyne w kraju, stały się silnym elementem kompozycyjnym zaprojektowanego na jego terenie osiedla mieszkaniowego. Przeprowadzono waloryzację pozostałości po ww. porcie oraz zbadano związki społeczeństwa z tym miejscem. Ponadto zweryfikowano wartości społeczno­ekonomiczne byłych portów lotniczych oraz rozpoznano możliwości ich ponownego wykorzystania. Odwołując się do najnowszych metod waloryzacji dziedzictwa techniki zaproponowano uznanie, dotychczas nieuwzględnionej, wartości potencjału ekologicznego.

Author (1)