Artykuł omawia ewolucje pękania w betonie podczas cyklicznego ściskania betonu. Przestrzenną ewolucję pękania zobrazowano stosując mikro-tomograf rentgenowski. Zdjęcia wykonano dla różnych cykli zmęczeniowych. Wyniki porównano z testami monotonicznymi. Jakościowa ewolucja objętości pękania ze wzrostem zmęczeniowego zniszczenia pokazała silnie nieliniowy kształt.

Przedstawiono ocenę podatności stali o wysokiej wytrzymałości na naprężeniowe pękanie korozyjne i zmęczenie korozyjne wspomagane przez wodór. Wykonano próby powolnego rozciągania i zmęczenia niskoczęstotliwościowego na stalach 17HMBVA i 14HNMBCu oraz ich złączach spawanych, w środowisku wody morskiej, przy polaryzacji katodowej. Zamieszczono wyniki badań elektrochemicznych oraz przełomów na skaningowym mikroskopie elektronowym.

Długoletnie odziaływanie oleju na beton w konstrukcjach budynkow jest zjawiskiem stosunkowo częstym. Badania takiego betonu poprzez wykonanie odwiertów lub metodami nieniszczącymi wykazywały obniżenie wytrzymałości na ściskanie. Przeprowadzono badania betonu zabezpieczonego przed wnikaniem oleju poprzez impregnację kompozytami żywicznymi oraz poprzez uszczelnienie struktury przez zastosowanie mikrokrzemionki.

W artykule pokazano wyniki dyskretne DEM dla pękania betonu poddanego zginaniu. Beton został symulowany jako ośrodek 4-fazowy. Mikrostrukturę betonu określono na podstawie zdjęć uzyskanych mikro-tomografem. Szczególną uwagę zwrócono na zjawiska mikrostrukturalne podczas zarysowania na poziomie kruszywa.

W artykule pokazano doświadczalne wyniki badań procesu pękania w betonie stosując mikro-tomografię. Doświadczenia wykonano dla zginanych belek betonowych. Wyniki doświadczalne modelowano stosując MES na bazie modelu z degradacją sztywności sprężystej z nielokalnym osłabieniem. Beton symulowano jako materiał 4-fazowy. Uzyskano dobra zgodność wyników MES z doświadczeniami.