W rozdziale opisano wzajemne wykluczanie wątków w programach współbieżnych. Przedstawiono zarówno podejście proceduralne (semafory), jak i obiektowe (monitory). Omówiono sposoby działania obu mechanizmów synchronizacji oraz różnice pomiędzy nimi. Sposoby użycia omawianych mechanizmów zostały zilustrowane wzorcami: wzajemnego wykluczania oraz producent–konsument.

Przedstawiono rozwój procesorów o architekturach wielowąt-kowych i wielordzeniowych, które przy stosunkowo niewielkich nakładach,umożliwiają istotne zwiększenie wydajności przetwarzania. Rozwojowi tych architektur sprzyja stosowane od dawna przetwarzanie wielowątkowe, które dopiero w systemach wieloprocesorowych wyraźnie ujawnia swoje zalety.