Głównym celem rozprawy doktorskiej było zmierzenie absolutnych całkowitych przekrojów czynnych (TCS) na rozpraszanie elektronów w szerokim zakresie energii (~1-400 eV) dla wybranych drobin: BCl3, B(CD3)3, NF3, N(CH3)3, P(CH3), SO2Cl2, SO2ClF, SF4, c-C2H4O oraz c-C3H6O (dla ośmiu drobin otrzymano całkowite przekroje czynne po raz pierwszy, natomiast dla dwóch pozostałych został znacznie rozszerzony zakres energii dostępnych danych)....

Zaprezentowano całkowite przekroje czynne na rozpraszanie elektronów na dwóch rodzinach drobin: pierwszej - zawierającej azot jako atom centralny [N(CH3)3, NH2CH3, NH3]oraz drugiej - rodzinę eterów cyklicznych [c-(CH2)nO, gdzie n=2-5]. Zostało pokazane, że TCS dla niektórych drobin wieloatomowych można wyznaczyć na podstawie wyników TCS dla drobin o prostszej budowie lub ich fragmentów.

Zmierzono całkowite przekroje czynne na rozpraszanie elektronów na drobinach NO2 i H2O, odpowiednio w zakresie energii od 3 do 370 eV oraz 0,5 do 370 eV. Dla średniej energii zderzenia obliczono ponadto przekroje na rozproszenie sprężyste i jonizację.

Zaprezentowano zmierzone całkowite przekroje czynne na rozpraszanie elektronów dla wybranych drobin wieloatomowych w zakresie energii od 0,5 do 370 eV. Wyniki przeanalizowano ze względu na rolę atomów zewnętrznych i centralnych w procesie rozpraszania.

Praca prezentuje absolutny całkowity przekrój na rozpraszanie elektronów dla drobiny B(CD3)3 w zakresie niskich i średnich energii, otrzymany liniową metodą transmisyjną. Porównanie wyników dla innych płaskich drobin zawierających bor jako atom centralny - BX3(X=F, Cl) ukazuje rolę atomów zewnętrznych w procesie rozpraszania.