Zbadano wpływ parametrów procesowych i właściwości fizykochemicznych na wynik i czas procesu biodegradacji ketonów w roztworach wodnych. Stosowano kultury bakterii A. Calcoaceticus. Stwierdzono wzrost czasu biodegradacji ze wzrostem początkowego stężenia ketonów oraz ze wzrostem pH w roztworach alkalicznych.

Prowadzono biodegradację modelowych ścieków zawierających dimetyloketon w obecności unieruchomionych bakterii Acinetobacter calcoaceticus. Eksperymenty przeprowadzono w reaktorze airlift z cyrkulacja zewnętrzną. Badano wpływ parametrów procesowych na czas biodegradacji dimetyloketonu.

Stwierdzono, że minimalna prędkość fluidyzacji złoża maleje w czasie biodegradacji butanolu. Zaproponowano zależność umożliwiającą obliczenie minimalnej prędkości fluidyzacji. Określono średnią gęstość aglomeratów nośnik-biofilm oraz grubość biofilmu w czasie wielogodzinnej biodegradacji.

Badano rozkład osiowy cząstek ciała stałego w warstwie fluidalnej utworzonej z cząstek stałych o gęstości mniejszej od gęstości cieczy. Bazując na modelu sedymentacyjno-dyspersyjnym ruchu cząstek stałych, opracowano model matematyczny pozwalający na przewidywanie rozkładu cząstek wzdłuż wysokości warstwy fluidalnej.

Generowano odwrotną warstwę fluidalną w strefie opadania reaktora airlift z zewnętrzną cyrkulacją. Stwierdzono, że wnikanie tlenu zachodzi wyłącznie w strefie wznoszenia reaktora airlift, a średni dla reaktora współczynnik wnikania tlenu pozostaje niezależny od stężenia ciała stałego w strefie opadania. Stwierdzono, że dla tego samego stężenia ciała stałego stosunek współczynników wnikania tlenu w badanym reaktorze i zawiesinowym...