Praca zawiera charakterystykę suboptymalnych algorytmów antypodalnego kolorowania grafów, stanowiących adaptację algorytmów sekwencyjnych S, SL, LF stosowanych przy klasycznym kolorowaniu grafów. Dla tych algorytmów wskazano grafy dość trudne i trudne do pokolorowania (HC i SHC). Porównano ich funkcję dobroci i rozpiętości uzyskiwanych pokolorowań dla grafów o różnej gęstości krawędziowej.

Artykuł jest poświęcony kolorowaniu grafów w modelu rozproszonym. Podano schemat konstruowania samostabilizujących się algorytmów wierzchołkowego kolorowania grafów z możliwością nadawania wierzchołkom priorytetów. W oparciu o tę technikę skonstruowano samostabilizujący się algorytm LF który został szczegółowo opisany. Przeprowadzono również testy komputerowe porównując algorytm LF ze znanymi wcześniej algorytmami samostabilizującymi.

Niniejszy referat poświęcony jest uogólnionym algorytmom zachłannym. Zawiera ich opis, krótką analizę ich własności oraz wyniki testów komputerowych którym zostały poddane.

W artykule porównano cztery rozproszone algorytmy kolorowania grafów. Zaprezentowano wyniki eksperymentów komputerowych, w których badano liczbę rund i kolorów uzyskanych dla grafów losowych.

W artykule autorzy proponują algorytm przybliżony dla cylkularnego kolorowania krawędzi grafu. Przedstawione są oszacowania na złożoność obliczeniową tego algorytmu, a także wyniki testów na grafach o małej liczbie wierzchołków jak i na grafach losowych.