Nanokrystaliczna warstwa granul Pb na powierzchni szkieł ołowiowo-germanianowych została wytworzona poprzez wygrzewanie w wysokich temperaturach, w atmosferze wodoru. Właściwości tej warstwy silnie zależą od temperatury i czasu redukcji. Artykuł prezentuje rentgenowskie i mikroskopowe badania struktury warstwy oraz wpływ topnienia i krzepnięcia granul Pb na jej przewodnictwo.

Pewna grupa szkieł tlenkowych poddana procesowi redukcji w atmosferze gorącego wodoru wykazuje gwałtowne zmiany swoich właściwości elektrycznych i optycznych. Szkła ołowiowo-germanianowe, którym poświęcona jest niniejsza praca należą do takich szkieł i charakteryzują się szczególnymi redukcyjnie indukowanymi właściwościami. Wystarczająco długie wygrzewanie prowadzi bowiem do wzrostu przewodnictwa elektrycznego nawet o 12 rzędów...

Cienka warstwa granul Pb została wytworzona poprzez wygrzewanie w wodorze, w wysokiej temperaturze. Struktura i nadprzewodzące właściwości warstwy ołowiu zależą od temperatury i czasu redukcji. Artykuł analizuje wpływ warunków redukcji na wytworzoną warstwę granul Pb.

Praca poświęcona jest badaniom dynamiczno-molekularnym struktury zredukowanego szkła ołowiowo-germanianowego o składzie 1Pb 1Ge 1GeO2. Analizie poddano strukturę matrycy szkła, GeO2 i osadzonej w niej fazy metalicznej, którą formują neutralne atomy Pb i Ge.

Zbadano szkła germanianowo-ołowiowe i krzemianowo+bizmutowe. Warstwy metalicznych granul wytwarzano w nich poprzez redukcję powierzchni w atmosferze wodoru. Praca dotyczy wpływu potasu na właściwości szkła. Przeprowadzono badania metodami mikroskopii sił atomowych, DSC oraz pomiary przewodności elektrycznej. Stwierdzono, że obecność potasu poprawia mechaniczne i technologiczne właściwości szkła.