Artykuł przedstawia ideę zintegrowanego cyklicznego rozkładu jazdy oraz historię wdrożenia na różnych kolejach europejskich ze szczególnym uwzględnienie kolei polskich, poczynając od lat międzywojennych aż do roku 2006. Omówiono silne oraz słabe strony koncepcji, a także szanse i zagrożenia (analiza SWOT). Przeanalizowano uwarunkowania formalnoprawne wdrażania rozkładu cyklicznego.

W pracy badany jest system otwarty, który pracuje cyklicznie, tj. po ukończeniu jednego zestawu zadań przetwarzany jest kolejny zestaw identycznych zadań. Narzucone jest przy tym ograniczenie polegające na braku przestojów zarówno po stronie procesów jak i zadań. Wykazana jest NP-trudność problemu konstrukcji uszeregowania spełniającego te założenia jak i problemu minimalizacji długość i cyklu.

W pracy rozważany jest cykliczny system otwarty - modyfikacja otwartego systemu procesów dedykowanych polegająca na założeniu, że praca jest wykonywana w ruchu ciągłym, czyli kolejne cykle pracy wykonywane są bezpośrednio po sobie. Rozważana jest złożoność obliczeniowa problemów związanych z układaniem harmonogramu w systemach tego typu.

W pracy autorzy zajmują się modelem szeregowania zadań 1- i 2- procesorowych. Rozważane są przy tym dwa warianty: klasyczny określany jako wsadowy i cykliczny, który występuje w przypadku wielokrotnego powtarzania raz zaprojektowanego harmonogramu. Dla obu przypadków badane są własności teoretyczne i konstruowane algorytmy przybliżone.

Rozpatrzono warstwę niespoistego gruntu poddaną obciążeniu cyklicznemu. Osiadania warstwy wyznaczono modelem zagęszczania Sawickiego, który został uzupełniony opisem probabilistycznym uwzględniającym losowe parametry materiałowe oraz losowy charakter cyklicznego obciążenia. Efektywne rozwiązanie uzyskano wykorzystując metodę estymacji rozkładem dyskretnym (PEM). Rozpatrując różne kombinacje zmiennych losowych, w każdym z analizowanych...