Abstract

Tematem pracy są fasady aktywne. Dążenie do ich tworzenia jest efektem przemian, jakim podlega sama architektura. Wynika także z rozwoju innowacyjnych technologii. W konsekwencji wobec zewnętrznej powłoki budynku stawiane są coraz to nowe wymagania estetyczne i funkcjonalne. Jako odpowiedź na nie, architekci projektują powłoki zewnętrzne reagujące na wpływy środowiska czy ruch użytkownika. Emitują one w przestrzeń miasta fakturalne obrazy, zmieniają natężenie barwy i fakturę lub też przetwarzają obraz rzeczywisty, tworzą zmienne w czasie wizualne kompozycje. Fasady aktywne coraz częściej również przybierają formę inteligentnych, wielofunkcyjnych struktur na różne sposoby dopasowujących budynek do środowiska. W pracy przebadano pionierskie dążenia do uaktywnienia fasady zapoczątkowane przez architektów modernizmu i kontynuowane pod wpływem rozwoju nauki, technologii i sztuki drugiej połowy XX. Podkreślono na aktualne procesy przemian fasady i związane z nimi konsekwencje dla współczesnej architektury. Wykazano związki pomiędzy zastosowanymi technologiami, a efektami wizualnymi i funkcjonalnymi osiągniętymi na fasadzie. Wskazano na trzy główne pola eksperymentów badawczych dotyczących fasad aktywnych, wykorzystujących technologie interaktywne, medialne i filtru. Udowodniono, że osiągane za ich pośrednictwem efekty można scharakteryzować jako nieprzewidywalne, krajobrazowe i organiczne. Zwrócono uwagę na proces łączenia tychże technologii w struktury hybrydowe, dzięki którym możliwe stało się współdziałanie powłoki budynku ze środowiskiem na wielu poziomach.

Author (1)