Abstract

Obiekt architektoniczny inkluzywnie powstający w zwartej tkance miejskiej nie zawsze jest możliwy do zrealizowania w formie obiektu budowlanego. W trudnych do doinwestowania strefach, formą aktywizacji społecznej i przydania przestrzeni wyjątkowych wartości mogą być tymczasowo powstające struktury architektoniczne. Tymczasowość nie umniejsza ich celowości realizacji określonych potrzeb, a przekazana treść i uzyskane doświadczenia zapisują się trwale w świadomości mieszkańców, wpływając na ich poczucie dobrego zamieszkiwania. Odzyskane idee, po ustaniu ich fizycznego oddziaływania egzystują w rzeczywistości pozafizycznej; przywołane z pamięci inspirują – stymulując kolejne refleksje i działania. Tak swoją rolę spełniać może architektura w przestrzeni idei, szczególnej kategorii przynależnej architekturze. Uwolniony zamysł oddziałuje na stałe elementy fizycznego otoczenia swoimi silnymi konotacjami. Abstrakcja spotyka się z faktem w codziennym doświadczeniu zamieszkiwania. Architekt uczestniczy w szerszym i złożonym procesie. Przykładem takiego działania mogą być struktury powstające w ramach Festiwalu Artystycznego ‘Obrazy Ogniem Malowane’ organizowanego cyklicznie przez ‘Gdański Archipelag Kultury’. W tegorocznej edycji zaistnieje w przestrzeni model ideowej rzeźby architektonicznej nawiązującej do archetypu schronienia i ludzkiej potrzeby ucieczki przed niedogodnościami. Planowane działanie, stanowiące wyabstrahowany fragment procesu projektowego, przynależy do pogranicza sztuki i architektury. Intencjonalności towarzyszy geometryzacja idei i kreacja przestrzenna ukazująca formę, ale także niosąca silne przesłanie. Kontekst blokowiska – nienaturalnej siedziby ludzkiej - generującej niepokój i piętrzącej negatywne wartości a wraz z tym problemy społeczne, jest istotnym odniesieniem dla zindywidualizowanej autorskiej ‘kryjówki’.

Citations

Author (1)