Search
Abstract
Wiosna roku 2020 została zapisana emocjami, które należy zaliczać do tych niepożądanych. Praca on-line stała się jedyną możliwą formą pracy z zespołem. Prekursorem pomysłu wirtualnego chóru był amerykański kompozytor i dyrygent Eric Whitacre. Eric wybrał do wykonania przez chór wirtualny utwory posiadające wspólne cechy. Kolejnym poruszanym zagadnieniem jest stworzenie przestrzennego dźwięku. Technologia na której opiera się dźwięk przestrzenny nazywana jest ambisonią. Niewątpliwe walory chórów wirtualnych, i ich możliwości twórcze są wartością kultury XXI wieku. Koncert w realnym świecie jest żywy, kreuje dzieło muzyczne jedynie „tu i teraz”. Ubarwia emocjami wszystkich uczestników koncertu w danym miejscu i czasie. Wirtualna rzeczywistość może być piękna, jednak przeżywanie czegoś wyjątkowego zawsze wiąże się z koniecznością przebywania w centrum wydarzeń.
Authors (2)
Cite as
Full text
full text is not available in portal
Keywords
Details
- Category:
- Monographic publication
- Type:
- rozdział, artykuł w książce - dziele zbiorowym /podręczniku o zasięgu krajowym
- Language:
- Polish
- Publication year:
- 2020
- Bibliographic description:
- Mróz M., Mróz B.: Chór wirtualny// Era śpiewu. Studia i refleksje z zagadnień chóralistyki/ : , 2020, s.1-14
- Verified by:
- Gdańsk University of Technology
seen 237 times