Abstract
Celem artykułu jest przedstawienie i uzasadnienie interpretacji klasycznego współczynnika kurtozy jako miary grubości ogonów oraz zaproponowanie modyfikacji treści dydaktycznych w tym zakresie. W wielu polskich podręcznikach akademickich podaje się, że współczynnik kurtozy (lub ekscesu) mierzy „wysmukłość”, „spiczastość” lub „spłaszczenie” rozkładu. Taka interpretacja jest nieprawidłowa. Kurtoza mierzy bowiem w istocie stopień rozproszenia wartości cechy w ogonach rozkładu lub – innymi słowy – intensywność wartości skrajnych. W artykule wskazano, dlaczego starsze interpretacje, mówiące o kształcie wierzchołka krzywej gęstości, są niewłaściwe. Zaprezentowano przykładowe leptokurtyczne rozkłady spłaszczone i platykurtyczne rozkłady wysmukłe. Na podstawie danych z Diagnozy Społecznej z lat 2000–2015 wykazano, że w badaniach empirycznych wartość kurtozy wynika ze stopnia natężenia wartości odstających. Zaproponowano nowe sformułowania, które można wykorzystać w dydaktyce statystyki zamiast nieprawidłowych, stosowanych dotychczas.
Citations
-
1
CrossRef
-
0
Web of Science
-
0
Scopus
Author (1)
Cite as
Full text
- Publication version
- Accepted or Published Version
- DOI:
- Digital Object Identifier (open in new tab) 10.5604/01.3001.0016.1039
- License
- open in new tab
Keywords
Details
- Category:
- Articles
- Type:
- artykuły w czasopismach
- Published in:
-
Wiadomości Statystyczne
no. 67,
pages 43 - 61,
ISSN: 0043-518X - Language:
- Polish
- Publication year:
- 2022
- Bibliographic description:
- Kochański B.: Czy kurtoza mierzy spiczastość rozkładu?// Wiadomości Statystyczne -Vol. 67,iss. 11 (2022), s.43-61
- DOI:
- Digital Object Identifier (open in new tab) 10.5604/01.3001.0016.1039
- Sources of funding:
-
- Free publication
- Verified by:
- Gdańsk University of Technology
seen 157 times