Abstract

W 1989 r. zapoczątkowany został w krajach Europy Środkowo-Wschodniej proces demokratyzacji. Demokratyzacja oznacza zmianę systemu społecznego w kierunku ideałów i instytucji zakorzenionych w krajach Europy Zachodniej, USA i Kanady opierających się m.in. o zasady: 1. Suwerenności narodu; 2. Republikańskiej formy państwa; 3. Poszanowaniu zasad państwa prawa; 4. Reprezentacji politycznej; 5. Podziału władzy i równoważenia się władz; 6. Pluralizmu politycznego. Zasady polityczne w dużej mierze łączyć należy z regułami ekonomicznymi. Demokracja uważana bywa za ostoję gospodarki rynkowej, tj. opartej na zasadzie wolności gospodarczej, przejawiającej się w dużej mierze w wolności zakładania i działalności podmiotów ekonomicznych oraz równości wobec prawa. Przejście do demokracji może być rozpatrywane na dwóch płaszczyznach; instytucjonalnoprawnej i społecznej.Dokonujący się proces demokratyzacji życia politycznego jest wyrazem przemian cywilizacyjnych końca XX i początków XXI w. W połowie ubiegłego stulecia ujawniła się fala rewolucji technicznej. Przemiany te związane są z rozwojem środków masowego przekazu oraz innych form przekazywania informacji; mówi się wręcz o rewolucji informacyjnej. Zmiany w dziedzinie komunikowania się doprowadziły do ważkich przeobrażeń życia społecznego, zachowań ludu, sposobów myślenia. Możliwość dotarcia bezpośrednio do domu poszczególnych obywateli poprzez środki masowego przekazu wprowadziła nową jakość życia politycznego. Zmianie ulega także stosunek do instytucji politycznych. Ludzie tracą zaufanie do instytucji państwowych, wykazują niechęć do zbiorowych form życia. Następuje rozluźnienie więzi z partiami politycznymi, spada frekwencja wyborcza oraz daje się zauważyć dużą chwiejność elektoratu.

Author (1)