Abstract

Głównym celem opracowania było, na bazie danych sektorowych i z wykorzystaniem modelu ECM, określenie determinant międzynarodowej konkurencyjności sektorów przemysłu przetwórczego gospodarki polskiej. Autorki zbadały, jak wielkość popytu zagranicznego, wielkość popytu krajowego, poziom relatywnych jednostkowych kosztów pracy, poziom nasycenia innowacjami w sektorze, stopień otwartości sektora na rynki zagraniczne oraz produktywność pracy w sektorze wpływają na zmiany międzynarodowej konkurencyjności sektorów przemysłu przetwórczego, mierzonej saldem obrotów towarowych z zagranicą. Wyniki badania zostały porównane z wynikami analogicznej analizy przeprowadzonej dla gospodarki czeskiej. Analizy zostały prowadzone z wykorzystaniem danych rocznych dla 13 sektorów przetwórstwa przemysłowego za okres 1995–2011, a zastosowanie modelu ECM pozwoliło na identyfikację zarówno relacji krótko- jak i długookresowych między międzynarodową konkurencyjnością sektorów przemysłu przetwórczego a wybranymi determinantami. Podstawowe wnioski płynące z prowadzonych analiz są następujące. Wyniki oszacowanych modeli pozwoliły potwierdzić istotny wpływ na generowanie dodatniego salda w wymianie z zagranicą zarówno w polskim jak i w czeskim przemyśle przetwórczym dla rosnącego popytu relatywnego, rosnącej produktywności i otwartości handlowej oraz dla spadku relatywnych jednostkowych kosztów pracy. Wyniki analizy wskazały również na silniejsze oddziaływanie badanych czynników na eksport netto w obu gospodarkach w długim niż w krótkim okresie oraz na lepszą zdolność gospodarki czeskiej do korygowania odchyleń od równowagi w ciągu jednego okresu

Authors (2)