Dyrektor Centrum Modelowania Meteorologicznego Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej - Państwowy Instytut Badawczy. Urodził się 27 kwietnia 1964 roku w Łasinie. Egzamin maturalny złożył w 1983 roku po ukończeniu II Liceum Ogólnokształcącego im. Jana III Sobieskiego w Grudziądzu, Studia wyższe w trybie indywidualnym ukończył w 1989 (10.07.1989) na Wydziałach Elektromechanicznym i Inżynierii Lądowej i Geodezji Wojskowej Akademii Technicznej uzyskując tytuł magistra inżyniera z zakresie elektromechaniki. Stopień doktora nauk technicznych nadała mu w 1995 roku Rada Wydziału Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej, a stopień doktora habilitowanego (2005) Rada Wydziału Inżynierii, Chemii i Fizyki Technicznej Wojskowej Akademii Technicznej. Postanowieniem prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z 17 lutego 2015r. uzyskał tytuł naukowy profesora nauk technicznych.

Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę na Wydziale Inżynierii Lądowej i Geodezji Wojskowej Akademii Technicznej: kolejno na stanowiskach: inżyniera (1989–1994), asystenta (1994–1995), adiunkta (1996–2006), profesora nadzwyczajnego (2006-2015) i profesora zwyczajnego (2015-2017). W latach 1999–2009 pracownik Wydziału Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej. Od 2017 pracuje na Wydziale Inżynierii Lądowej i Środowiska Politechniki Gdańskiej. W latach 2006-2012 prodziekan ds. naukowych Wydziału Inżynierii Lądowej i Geodezji WAT. W latach 2012-2016 prorektor ds. rozwoju Wojskowej Akademii Technicznej.

Członek z wyboru Komitetu Geodezji PAN (kadencja 2011-2014), Komitetu Badań Kosmicznych i Satelitarnych PAN (kadencja 2011-2014, 2015-2018 członek prezydium KBKiS), Przewodniczący Sekcji Geodezji Satelitarnej KBKS w kadencji 2015-2018, Polskiego Komitetu Normalizacyjnego (od 2009), IGS Ionospheric Working Group (od 1999–członek założyciel), ekspert i doradca w projekcie ASG–EUPOS (2007) od 2008 kierownik zespołu ekspertów w projekcie ASG–EUPOS, Przewodniczący Kolegium Przewodniczących Krajowych Sekcji, Komitetów i Komisji Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Komunikacji RP. Od 2014 przewodniczący rady naukowej Klastra Inżynierii Kosmicznej i Satelitarnej, od 2013 członek walnego zgromadzenia Sieci naukowej Krajowe Centrum Inżynierii Kosmicznej i Satelitarnej. Od 2014 wiceprzewodniczący Narodowego Centrum Radioastronomii i Inżynierii Kosmicznej.

Członek Sekcji Sieci Geodezyjnych Komitetu Geodezji PAN (od 1998), członek grupy studiów ds. wyznaczania parametrów troposfery (EUREF Troposphere Parameter Estimation) (2001–2008), EPN Working Group on Reprocessing (od 2009), IGS Tide Gauge Benchmark Monitoring (TIGA) (od 2010), przedstawiciel Polski w grupie WG4 projektu EPOS (European Plate Observing System). W latach. 2012-2016 członek Komisji ds. Infrastruktury Informacyjnej Konferencji  Rektorów Akademickich Szkół Polskich.

Dorobek naukowy prof. Figurskiego obejmuje  kilkadziesiąt opracowań z zakresu numerycznego opracowania obserwacji satelitarnych GNSS oraz aplikacji technik satelitarnych i kosmicznych w gospodarce narodowej oraz numerycznego modelowania pogody, autor jednolitego wyrównania sieci WSSG (Wojskowej Specjalnej Sieci Geodezyjnej) (1999), nowego wyrównania sieci EUREF–POL, POLREF i EUVN, współautor wyrównania osnowy geodezyjnej II linii Warszawskiego Metra, w 2012 roku ekspert merytoryczny w zespole powołanym do opracowania rozporządzenia w sprawie państwowego systemu odniesień przestrzennych.

Prof. Figurski kierował (lub był wykonawcą) ponad 30 pracami badawczymi i ekspertyzami, a także 10 grantami i samodzielnymi zadaniami badawczymi dofinansowanymi z Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego i funduszy strukturalnych Unii Europejskiej. Najważniejsze z nich: „Analiza zmian współrzędnych punktów sieci EPN w kontekście nowego opracowania danych archiwalnych” kierownik projektu-grant promotorski, „Wykorzystanie numerycznego modelu terenu w rozwiązaniu nawigacyjnym systemu GPS”, kierownik projektu-grant promotorski, „Ostateczne opracowanie archiwalnych obserwacji GPS sieci EPN z lat 1996-2007” – kierownik projektu. Był wykonawcą (kierował zespołem ekspertów) projektu realizowanego z funduszy unijnych (2006-2008) pt. „Wielofunkcyjny system precyzyjnego pozycjonowania satelitarnego ASG-EUPOS” wykonywanego przez Główny Urząd Geodezji i Kartografii w Warszawie w ramach Sektorowego Programu Operacyjnego – Wzrost Konkurencyjności Przedsiębiorstw, lata 2004-2006. Kierował grantem badawczo-rozwojowym „Budowa modułów wspomagania serwisów czasu rzeczywistego systemu ASG-EUPOS”. W latach 2013-2017 uczestniczył w projekcie, COST (European Cooperation in Science and Technology) ES1206 "Advanced Global Navigation Satellite Systems tropospheric products for monitoring severe weather events and climate (GNSS4SWEC). Od 2017 roku kieruje projektem obliczeniowych w CI TASK „Parametryzacja i opracowanie mezoskalowego numerycznego modelu pogody WRF wysokiej rozdzielczości z asymilacją danych meteorologicznych i GNSS”. Pomysłodawca i inspirator wdrożenia na Politechnice Gdańskiej wysokorozdzielczego modelu prognozowania pogody oraz portalu pogodowego METEOPG.

Animator współpracy naukowo–badawczej z wieloma ośrodkami w kraju i zagranicą, m.in. z: Uniwersytetem Przyrodniczym we Wrocławiu, Uniwersytetem Warmińsko–Mazurskim w Olsztynie, Instytutem Geofizyki PAN, Centrum Badań Kosmicznych PAN, Państwowym Instytutem Geologicznym, FOMI Satellite Geodetic Observatory, Politechniką Bratysławską, Institut Géographique National, Royal Observatory of Belgium, Bundesamt für Kartographie und Geodäsie, Nordic Geodetic Commission, Lantmäteriet and Onsala Space Observatory, a także przedsiębiorstwami i organami administracji publicznej w dziedzinie wykorzystania technik satelitarnych w geodezji i nawigacji: Głównym Urzędem Geodezji i Kartografii, Vattenfall, Geotronics Polska, GPS.PL, Leica Geosystems, Warszawskim Przedsiębiorstwem Geodezyjnym. W latach 2012-2016 zasiadał w Rady Nadzorczej „Laboratorium Badań Napędów Lotniczych Polonia AERO Sp. Z O. O, która zbudowała w Zielonce pod Warszawą Laboratorium Aerodynamiki Przepływów Turbinowych, jedne z największych i najnowocześniejszych tego typu laboratoriów na świecie. W latach 2013-2016 zasiadał w Radzie Nadzorczej Narodowej Agencji Fotodynamicznej Diagnozy i Terapii Nowotworów S.A.

Twórca i założyciel „Centrum Geomatyki Stosowanej”–zespołu naukowo–badawczego międzywydziałowego WAT, którego celem było rozwijanie nowych obszarów badawczych z zakresu geodezji i nauk pokrewnych; współpracuje nieprzerwanie od 1996 roku w opracowaniu obserwacji z europejskiej sieci stacji permanentnych GNSS (projekt EPN); inicjator uruchomienia w Wojskowej Akademii Technicznej Lokalnego Centrum Analiz w projekcie EPN (MUT LAC EPN), twórca opracowania założeń do ponownego opracowania sieci EPN z obserwacji archiwalnych 1996–2007; autor wdrożenia pierwszego w Wojskowej Akademii Technicznej informatycznego systemu równoległego przetwarzania i modelowania danych geofizycznych, geodynamicznych i geodezyjnych (klaster FENIX), na który uzyskał dotację celową KBN w 2005 roku. Inspirator powołania Krajowego Centrum Inżynierii Kosmicznej i Satelitarnej, jako wspólne przedsięwzięcie Wojskowej Akademii Technicznej i Centrum Badań Kosmicznych oraz powstania Narodowego Centrum Radioastronomii i Inżynierii Kosmicznej.

Prowadził zajęcia dydaktycznych z geodezji satelitarnej, informatyki w geodezji, geodezji wyższej i astronomii geodezyjnej, mechaniki nieba oraz wielu przedmiotów specjalistycznych z zakresu geodezji i kartografii, geofizyki oraz informatyki prowadzonych w ramach studiów stacjonarnych, niestacjonarnych I,II i III stopnia oraz studiów w trybie indywidualnym. Był opiekunem kilku studentów w ramach kół naukowych, z których kilku studiowało w trybie indywidualnym, kończąc studia bardzo dobrymi pracami dyplomowymi, za które byli wyróżniani nagrodami krajowymi i zagranicznymi. Autor i współautor wielu programów zajęć z przedmiotów prowadzonych na kierunku geodezja i kartografia dla studiów inżynierskich, magisterskich i doktoranckich, współautor studiów podyplomowych z zakresu geodezji kolejowej.

Prof. Figurski wypromował ponad 40 magistrów inżynierów i inżynierów oraz 6 doktorów nauk technicznych, Jest recenzentem artykułów publikowanych w czasopismach naukowych oraz materiałach konferencyjnych krajowych i zagranicznych; był organizatorem konferencji naukowych Komisji Geodezji Satelitarnej Komitetu Badań Kosmicznych i Satelitarnych oraz międzynarodowych warsztatów „EUREF Local Analysis Centres Workshop”; zasiadał w komitetach naukowych kilkudziesięciu konferencji krajowych i międzynarodowych.

Prof. Figurski autorem lub współautorem 5 monografii lub rozdziałów w monografiach oraz ponad 300 prac naukowych w tym ponad ok. 100 oryginalnych prac twórczych publikowanych w czasopismach wyróżnionych w Journal Citation Reports; ponad 170 referatów konferencyjnych prezentowanych na konferencjach krajowych i międzynarodowych (IAG, AGU, FIG, EGS, EUREF); autor kilkunastu opracowań niepublikowanych i sprawozdań z prac badawczych zleconych przez podmioty gospodarcze i administrację publiczną.

Zainteresowania badawcze prof. Figurskiego obejmują kilka obszarów: rozwój metod wyznaczania i monitorowania współrzędnych poprzez integrację satelitarnych i kosmicznych technik pomiarowych GNSS, VLBI oraz SLR; badania ukierunkowane na monitorowanie i modelowanie jonosfery i troposfery w czasie rzeczywistym z wykorzystaniem metod RT PPP; modelowanie atmosfery ziemskiej z wykorzystaniem numerycznych modeli pogody (COAMPS, WRF) oraz poszukiwanie nowych metod analizy szeregów czasowych pod kontem analizowania wiekowych zmian geofizycznych w ekosystemie ziemskim; badania związane z opracowaniem autonomicznego systemu nawigacji czasoprzestrzennej z wykorzystaniem pulsarów.

Za całokształt działalności naukowo–badawczej został odznaczony przez Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz innymi odznaczeniami państwowymi, resortowymi i regionalnym.

Prywatnie mąż Jolanty, ojciec córki Dagmary. Intesuje się astroarcheologią i astronomią.