Abstrakt
W pracy prezentuje się i analizuje dwie podstawowe metody projektowania komputerowych systemów czasu rzeczywistego, spełniających rozmaite zadania z zakresu automatyki, sterowania, nadzoru i diagnostyki, w których następuje interakcja komputera z obiektami i procesami przemysłowymi, które posiadają naturę ciągłą (pozwalającą na ścisłą matematyczną charakteryzację w czasie ciągłym). Definiuje się podejście uwarunkowane kontekstowo oraz podejście uwarunkowane komputerowo. Podejście komputerowe (zorientowane implementacyjnie lub narzędziowo) - ze względu na dziedzinę, w której dokonuje się odpowiedni projekt właściwy systemu sterowania - znane jest jako metoda czasu ciągłego. Z kolei podejście kontekstowe (zorientowane problemowo lub środowiskowo) jest - z punktu widzenia zasad projektowania właściwego (w układzie zamkniętym) - nazywane również metodą czasu ciągłego. Charakteryzuje się oba podejścia i pokazuje zasadnicze różnice, jakie występują między nimi. Ponadto podkreśla się szczególne cechy podejścia kontekstowego.
Autor (1)
Cytuj jako
Pełna treść
pełna treść publikacji nie jest dostępna w portalu
Słowa kluczowe
Informacje szczegółowe
- Kategoria:
- Publikacja monograficzna
- Typ:
- rozdział, artykuł w książce - dziele zbiorowym /podręczniku w języku o zasięgu międzynarodowym
- Opublikowano w:
-
Combustion Engines
ISSN: 2300-9896 - Tytuł wydania:
- Advances in Control Theory and Automation
- Język:
- angielski
- Rok wydania:
- 2012
- Opis bibliograficzny:
- Kowalczuk Z.: Dichotomous design of real-time systems// Advances in Control Theory and Automation/ ed. eds. M. Busłowicz, K. Malinowski ; Committee on Automatic Control and Robotics Polish Academy of Sciences. Białystok: House of Białystok University of Technology, 2012,
- Weryfikacja:
- Politechnika Gdańska
wyświetlono 119 razy