Model niszczenia zmęczeniowego spawanego połączenia prostopadłych płyt - Publikacja - MOST Wiedzy

Wyszukiwarka

Model niszczenia zmęczeniowego spawanego połączenia prostopadłych płyt

Abstrakt

Kadłuby statków eksploatowane są w ekstremalnie trudnych warunkach tj. poddawane są zmiennym obciążeniom wynikającym z falowania morza, sekwencji za- i rozładunku, zmian temperaturowych (dzień- noc, zmienne strefy klimatyczna w danym okresie pływania), drgań, itp., a także oddziaływania silnie korozyjnego środowiska. Zmienne obciążenia są powodem występowania zmęczeniowego niszczenia konstrukcji statków. Zapewnienie w trakcie eksploatacji bezpieczeństwa: ludziom, przewożonemu ładunkowi oraz właściwego poziomu ochrony środowiska wymaga przeprowadzania analiz zmęczeniowych na etapie projektowania konstrukcji lub sprawdzenia zapasu trwałości zmęczeniowej eksploatowanej konstrukcji w przypadku wykrycia pęknięcia zmęczeniowego o określonej długości. W pracy zaproponowano dwustopniowy (dwufazowy) model sposobu niszczenia zmęczeniowego węzła obłowego statku. W trakcie badań laboratoryjnych pojawianie się pęknięć zmęczeniowych obserwowano w narożu utworzonym przez skrzyżowanie elementów poszysia lub rejonie spoiny, oraz w tym samym rejonie dla modelu z elementem walcowanym w miejscu połączenia spawanego naroża. Powstałe pęknięcia ujawniały się lub zauważane były przez obserwatorów, po osiągnięciu przez nie długości średnio około 50 mm ( od 35 do 70 mm w zależności od modelu). Dalszy przebieg procesu pękania polegał na ich stabilnym rozwoju w kierunku swobodnych krawędzi mocników. Obok pęknięć w mocnikach (po osiągnięciu przez nich pewnej długości) dało się zaobserwować pękanie środników - po całkowitym pęknięciu mocników pękanie środników przybierało charakter lawinowy. Zatem o całkowitej trwałości zmęczeniowej badanych modeli węzłów obłowych konstrukcji okrętowych decydującym były dwie fazy: a) faza pierwsza - do momentu pojawienia się pęknięcia, którą w możemy interpretować w inżynierskim sensie za fazę inicjacji zniszczenia zmęczeniowego modelib) faza druga - stabilnego rozwoju pęknięć w mocnikach tj. faza propagacji pęknięcia. Znając przebieg zmęczeniowego niszczenia badanych modeli, podjęto próbę opracowania modelu "a posteriori" umożliwiającego analityczne określenie trwałości zmęczeniowej podobnych węzłów lokalnych.

Cytuj jako

Pełna treść

pełna treść publikacji nie jest dostępna w portalu

Słowa kluczowe

Informacje szczegółowe

Kategoria:
Publikacja w czasopiśmie
Typ:
artykuły w czasopismach recenzowanych i innych wydawnictwach ciągłych
Opublikowano w:
Przegląd Spawalnictwa strony 49 - 53,
ISSN: 0033-2364
Język:
polski
Rok wydania:
2011
Opis bibliograficzny:
Kozak J., Górski Z.: Model niszczenia zmęczeniowego spawanego połączenia prostopadłych płyt// Przegląd Spawalnictwa. -., nr. nr 4 (2011), s.49-53
Weryfikacja:
Politechnika Gdańska

wyświetlono 87 razy

Publikacje, które mogą cię zainteresować

Meta Tagi