Abstrakt
W artykule autor porusza problemy budowania współczesnej przestrzeni zurbanizowanej zwracając uwagę na wiodącą rolę obiektów architektonicznych w procesie kreowania tej przestrzeni. Obiekty architektoniczne prowadzą między sobą oraz z zastaną, otaczającą je przestrzenią nieustanny architektoniczny dialog. W dialogu tym na plan pierwszy wysuwają się dwa czynniki determinujące wszystkie rozwiązania przestrzenne, ale również i funkcjonalne, są to: miejsce w jakim lokalizowane jest dane przedsięwzięcie oraz czas w jakim przyszło urbaniście, architektowi tworzyć swoje dzieło. Autor artykułu w oparciu o analizę własnych projektów i realizacji urbanistyczno-architektonicznych dowodzi, że architektoniczny dialog w przestrzeni zurbanizowanej prowadzony być musi w poszanowaniu kontekstu miejsca i czasu, ale również w poczuciu odpowiedzialności moralnej twórcy za konsekwencje decyzji projektowych nie tylko dla samej przestrzeni jako takiej ale przede wszystkim dla człowieka oraz dla jego współistnienia z przestrzenią. Stawia to przed projektantami konieczność przestrzegania zasad etyki i wyznawania systemu wartości mających na celu opiekę nad przestrzenią, w tym nie tylko przestrzenią trójwymiarową, ale również „egzystencjalną”
Autor (1)
Cytuj jako
Pełna treść
- Wersja publikacji
- Accepted albo Published Version
- Licencja
- otwiera się w nowej karcie
Słowa kluczowe
Informacje szczegółowe
- Kategoria:
- Publikacja w czasopiśmie
- Typ:
- artykuły w czasopismach
- Opublikowano w:
-
Studia Komitetu Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN
strony 396 - 406,
ISSN: 0079-3507 - Język:
- polski
- Rok wydania:
- 2018
- Opis bibliograficzny:
- Taraszkiewicz A.: Przestrzeń Zurbanizowana jako miejsce architektonicznego dialogu// Studia Komitetu Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN -, (2018), s.396-406
- Weryfikacja:
- Politechnika Gdańska
wyświetlono 142 razy