Abstrakt

W pracy wykazano na podstawie rezultatów badań in vitro, że konstrukcja wykonana z nanocelulozy bakteryjnej, posiada wszelkie cechy protezy zastawki aortalnej możliwe do wykazania na drodze ww. badań oraz że określone cechy geometrii protezy wpływają na jej efektywność i funkcjonalność. W szczególności, w pracy przedstawiono wyniki badań in vitro trzech modeli konstrukcji protezy zastawki aortalnej, oznaczonych M2, M4’ i M4. Badania in vitro przeprowadzono w Zespole Inżynierii Medycznej Centrum Techniki Okrętowej S.A. w Gdańsku na stanowisku obserwacyjno-pomiarowym umożliwiającym wytworzenie przepływu zapewniającego zasymulowanie warunków zbliżonych do tych występujących w naturalnym środowisku pracy ludzkiej zastawki aortalnej. Badaniom poddano protezy o różnych wymiarach determinowanych wielkością średnicy ludzkiej zastawki aortalnej. Każda proteza została uszyta z nanocelulozy bakteryjnej przez zespół kardiochirurgów z Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego. Nanoceluloza bakteryjna jest materiałem polimerowym i została wytworzona drogą hodowli przez tlenowy szczep bakterii Gluconacetobacter xylinus E25 w firmie Bowil Biotech. Wyposażenie stanowiska badawczego, na którym przeprowadzono testy in vitro umożliwiło zebranie danych pomiarowych niezbędnych do przeprowadzenia analizy efektywności i funkcjonalności każdego z badanych modeli. W wyniku tej analizy rozpoznano wpływ wprowadzonych zmian konstrukcyjnych na efektywność i funkcjonalność protezy zastawki aortalnej. Badania wykazały, że model M4 cechuje się największą efektywnością i nie wykazuje cech mogących wpłynąć na ograniczenie jego funkcjonalności jako protezy zastawki aortalnej. Generuje on największe pole otwarcia, a reakcja jego konstrukcji na zmiany przepływu jest najszybsza. Przeprowadzone badania umożliwiły wskazanie konstrukcji protezy zastawki, której cechy zwiększają efektywność oraz zapewniają funkcjonalność w naturalnych warunkach pracy, a także potwierdzić słuszność tezy, że stosunek miar wysokości geometrycznej i funkcjonalnej płatka protezy zastawki aortalnej HAB wpływa na jej efektywność i funkcjonalność.

Autor (1)