Abstrakt

W rozdziale 3.8 podręcznika ,,Podstawy projektowania konstrukcji żelbetowych i sprężonych według Eurokodu 2,, przedstawiono metody obliczania zbrojenia ortogonalnego w tarczach i płytach betonowych, zalecanych w kolejnych wersjach EC-2. Bazują one na teorii plastyczności, przy czym wymiarowanie przeprowadza się dla wydzielonych z konstrukcji elementach płaskich jak: tarcze, ścianki środników bądź płyty (w tym mostowe). Metody wymiarowania nawiązują formalnie do klasycznego modelu kratownicowego Mörscha. Jakkolwiek uproszczony stanowi on w wielu przypadkach podstawę modelowania betonowych elementów zbrojonych, pracujących w stanie zarysowania (Faza II) i w ślad za tym pozwala na ich zwymiarowanie. W rozdziale 3.8.2 przedstawiono sposoby wymiarowania ortogonalnych siatek zbrojenia w tarczach zaś w rozdziale 3.8.3 metodę wymiarowania zbrojenia ortogonalnego w płytach. W obu przypadkach skomentowano od strony teoretycznej procedury obliczeniowe posiłkując się odpowiednimi przykładami (tarcza, płyta czysto skręcana). Zamieszczono również uwagi oparte na wnioskach z badań eksperymentalnych bądź praktyki wymiarowania stosowanej m. in. w projektowaniu płyt mostowych. W końcowym rozdziale 3.8.4 zamieszczono 2 przykłady obliczeniowe dotyczące wymiarowania zbrojenia ortogonalnego elementu betonowego w płaskim stanie naprężenia (tarcza) oraz obciążonego momentami mx, my, mxy elementu płytowego. Z uwagi na przyjęty zakres opracowania odpowiadający treści zapisów w EC-2 pominięto szereg innych sposobów wymiarowania, szczególnie siatek trzywarstwowych, efektywnych w przypadku trudności w ułożeniu zbrojenia zgodnie z kierunkami głównych naprężeń rozciągających (tj. w kierunku trajektorialnym).

Autor (1)