Konsumpcyjna rzeczywistość późnej nowoczesności przeformułowuje kształty krajobrazu kulturowego. W zarządzaniu krajobrazem kulturowym ujawniają się sprzeczności pomiędzy ciągłością kultury a jej epizodycznością, pomiędzy tym co publiczne a tym co prywatne, pomiędzy użytkownikiem a konsumentem krajobrazu, wreszcie pomiędzy wartością dziedzictwa a jego wystawionym na sprzedaż symbolem. Rozwiązanie rodzących się w warunkach konsumpcji...