Zostały obliczone położenia minimów różniczkowych przekrojów czynnych na sprężyste rozpraszanie elektronów na atomach cynku. Metoda obliczeniowa oparta jest na równaniach relatywistycznej mechaniki kwantowej. Wyniki obliczeń zostały porównane z ostatnimi danymi doświadczalnymi grupy z Uniwersytetu Belgradzkiego.

W pracy przedstawiono przegląd technik eksperymentalnych umożliwiających detekcję elektronów rozproszonych w przedziale dużych kątów rozproszenia, ze szczególnym uwzględnieniem techniki lokalnego pola magnetycznego. Przedstawione zostały wyniki pomiarów i obliczeń teoretycznych różniczkowych przekrojów czynnych dla dużych kątów rozproszenia elektronów na atomach gazów szlachetnych i małych molekuł.

Zmierzono absolutne różniczkowe przekroje czynne na wzbudzeniu drobin tlenu do poziomu oscylacyjnego v=0 stanu a1 δ g. Pomiary wykonano dla energii elektronów równej 10eV w zakresie kątów rozproszenia od 15° do 180°.

Zmierzono różniczkowe przekroje czynne na rozproszenie sprężyste elektronów na cząsteczkach tlenu w zakresie kątów rozproszenia 100-180 st., dla wybranych energii padających elektronów w przedziale 7-20eV. Do pomiarów wykorzystano metodę lokalnego pola magnetycznego.

Różniczkowe przekroje czynne na rozproszenie sprężyste elektronów na atomach ksenonu zmierzone zostały dla energii 5, 7.9 i 10eV w zakresie kątów rozproszenia 30°-180°. W pomiarach wykorzystano technikę lokalnego pola magnetycznego. Wyznaczono także całkowity przekrój czynny na rozproszenie sprężyste oraz przekrój czynny na przekazanie pędu poprzez scałkowanie zmierzonych różniczkowych przekrojów czynnych dla wybranych energii....